پرویز میرسالاری اولشکر - دانشجوی کارشناسی ارشد، واحد فیزیک، دانشگاه پیام نور اهواز، ایران

در مقاله حاضر به بررسی آزمایشگاهی و تجربی اثر اندازه و فاز بر ضریب هدایت حرارتی نانوسیال TiO_2 با سیال پایه آبی پرداخته شده است. برای بررسی اثر اندازه بر ضریب هدایت حرارتی نانوسیال دی اکسید تیتانیوم در ابتدا نانوذرات روتایل با اندازه-ها ی nm50 و nm100 در غلظت 5% به روش دو مرحله ای در سیال پایه آبی پایدار شده است و ضریب هدایت حرارتی این نانوسیال در دمای °C 50 توسط دستگاه آنالیزور KD2 اندازه گیری شده است که مقادیر w/m.k 178/1 و w/m.k 1/164 به ترتیب برای نانوسیال ها با اندازه های nm50 و nm100 برای ضریب هدایت حرارتی به دست آمد. در ادامه برای بررسی و فاز بر ضریب هدایت حرارتی، نانوسیال های آناتاز،آناتاز-روتایل و روتایل دو مرحله ای با اندازه نانوذره nm30 در سیال پایه آبی پایدار شده است و ضریب هدایت حرارتی این نانوسیال در غلظت 1% و در دمای C°30 توسط دستگاه KD2 اندازه گیری شده است و مقادیر w/m.k 923/0، w/m.k107/1 و w/m.k 209/1 به ترتیب برای نانوسیال آناتاز، آناتاز-روتایل و روتایل بدست آمد. نتایج افزایش ضریب هدایت روتایل را حرارتی نسبت به سیال پایه در مقایسه با آناتاز و آناتاز-روتایل نشان دادند

ضریب هدایت حرارتی، نانو سیال، نانو ذره