اندازه گیری و مدلسازی حلالیت داروی ضد سرطان کپسیتابین در دی اکسیدکربن فوق بحرانی با استفاده از مدل های تجربی و نیمه تجربی

در این تحقیق، برای اولین بار حلالیت داروی ضد سرطان کپسیتابین در سیستم سه جزیی (دارو-دی اکسیدکربن فوق بحرانی و حلال کمکی منتول) در محدوده ی دمایی و فشاری برابر با 348-308 درجه ی کلوین و فشار 350-100 بار اندازه گیری شد. جزء مولی حلالیت کپسیتابین در محدوده ی 4-10×3/18 الی 4-10×120/29 به دست آمد. سپس مقادیر حلالیت اندازه گیری شده با استفاده از هفت مدل تجربی و نیمه تجربی بر پایه ی دانسیته (گارلاپاتی و مادراس، گنزالز و همکارانش، مندز-سنتیاگو و تیجا، لی و همکارانش، سلطانی و مظلومی ، ردی و مادراس و جویبان و همکارانش) پیش بینی و تخمین زده شد و دقت هر یک از مدل ها با استفاده از معیار های آماری نظیر درصد میانگین مطلق انحراف نسبی AARD% ،ضریب همبستگی قابل تنظیم و F-value مورد مقایسه و بررسی قرار گرفت. نتایج انالیز واریانس نشان داد که مدل جویبان و همکارانش با میزان AARD ،Radj ، F-value به ترتیب برابر با 10/58، 0/97، 82/09 بیشترین میزان دقت را در پیش بینی داده های آزمایشگاهی حلالیت را داشته است

Keywords:

دی اکسیدکربن فوق بحرانی , حلالیت , داروی ضد سرطان , کپسیتابین , مدل های تجربی.