تخمین ویسکوزیته نانوسیال مس در محلول آب-گلیسیرین توسط شبکه عصبی مصنوعی

نانوسیال شامل نانوذرات پراکنده شده در یک محلول پایه می باشد، که بطور محسوسی موجب بهبود خواص انتقال حرارت سیال می شود. توانایی تخمین خواص نانوسیالات از قبیل ویسکوزیته، ضریب هدایت حرارتی و ظرفیت گرمایی ویژه کمک بسزایی در مدلسازی و طراحی سیستم های شامل نانوسیال خواهد داشت. هدف از این مطالعه ارائه یک مدل شبکه عصبی مصنوعی برای تخمین ویسکوزیته نانوسیال مس در محلول آب-گلیسیرین با دقت بالا می باشد. ورودی مدل شامل دو متغیر دما و غلظت حجمی نانوسیال هستند که تاثیر زیادی بر روی مقدار ویسکوزیته نانوسیال دارند. داده های آزمایشگاهی به دو دسته آموزشی (سه چهارم داده ها) و اعتبارسنجی (یک چهارم داده ها) تقسیم شدند. از روش سعی و خطا برای تعیین ساختار شبکه عصبی استفاده شد و درنهایت پارامترهای مدل ارائه شدند. مقادیر متوسط خطای نسبی % 3/02 و مربع خطا 0/0137 از مقایسه مقادیر آزمایشگاهی و خروجی مدل برای داده های اعتبارسنجی حاصل شدند. مطابقت مناسب نتایج پیش بینی شبکه برای داده های اعتبارسنجی بیانگر اعتبار مدل است

Keywords:

نانوسیال , مس , آب-گلیسیرین , ویسکوزیته , شبکه عصبی مصنوعی , خواص , مدلسازی