اکبر کیانی - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه زابل
خدارحم بزی - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه زابل
علی اسماعیل زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه زابل

مفهوم توسعه دانش بنیان یک مفهوم بین رشته ای است که طی سالهای اخیر توجه تعداد کثیری از صاحب نظران ومحققان را به خود جلب کرده است. رویکرد توسعه دانش بنیان نخستین بار در سال 1995 برای احیای شهرهای صنعتی اروپا و آمریکا، از طریق ارتقای طرفیت های انسانی، نهادی و ایجاد محیط های مساعد خلاقیت، نوآوری، آموزش و تغییر شکل گرفت. به عقیده برخی، توسعه دانش بنیان گام بعدی توسعه برای شهرهای پایدار است، برخی دیگر اما پایداری را به عنوان یکی از نتایج توسعه دانش بنیان قلمداد کرده اند. در این میان عده ای نیز دانش را به عنوان تنها منبع توسعه پایدار توصیف کرده اند. این مقاله در نظر دارد در قالب یک مقاله علمی -ترویجی ارتباط ابعاد سه گانه مفهوم پایداری را با مفهوم مدیریت دانش و به ویژه توسعه دانش بنیان –با توجه به تحقیقات صورت گرفته در این زمینه در جهان- بیان نماید

مدیریت دانش، توسعه دانش بنیان، اقتصاد دانشی، شهرهای دانشی