رضا حق بخش - دانش آموخته دکتری مهندسی شیمی، بخش مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه شیراز، شیراز
سونا رئیسی - هیئت علمی، بخش مهندسی گاز، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه شیراز، شیراز

سوختهای فسیلی شامل مقداری دی اکسید کربن به صورت همراه هستند که بایستی جدا شوند. متداول ترین روش جداسازی در صنایع استفاده از یک حلال، مانند سلکسول، متانول، پروپیلن کربنات یا دیمتیل کربنات برای جداسازی میباشد. اما تمامی این حلال های دارای اثرات تخریبی بازگشت ناپذیری بر محیط زیست هستند. بنابراین، ضرورت فراوانی برای جایگزینی آنها با حلالهای دوستدار محیط زیست وجود دارد. از جمله جدیدترین حلالهای سبز، حلال های خود انحلالی (Deep Eutectic Solvents ) هستند که دارای خواص فیزیکی بسیار مطلوبی می باشند. هدف این مطالعه بررسی امکان سنجی جایگزینی حلالهای مخرب محیط زیست فعلی با حلالهای خود انحلالی برای جداسازی دی اکسیدکربن در صنایع نفت و گاز می باشد . بدین منظور، یک واحد رایج جداسازی دیاکسیدکربن از گاز طبیعی شبیه سازی شده، و حلال های خود انحلالی رایج جایگزین سلکسول شده اند. نتایج شبیه سازی نشان دهنده آن است که حلال های خود انحلالی پتانسیل خوبی برای جایگزینی حلال های فعلی را دارند، هم از نظر میزان جداسازی و هم از نظر پارامترهای متفاوت عملیاتی. در نتیجه میتوان قدم های بعدی مطالعات جایگزینی آنها را برداشت و برنامه ریزی بلند مدتی برای این حلالهای سبز انجام داد.

حلال های خود انحلالی، حلال سبز، گاز طبیعی، کربن دی اکسید، انرژی