بررسی شاخص های توسعه شهری پایدار و درجه بندی شهرهای پایدار بر اساس تجارب کشورهای آمریکا ،بریتانیا و استرالیا

بر اساس گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل متحد جمعیت شهرنشین جهان در سال 2007 برای نخستین بار از مرز 50 درصد فراتررفته است و پیش بینی می شود که این میزان در سال 2025 به حدود 65 درصد برسد. بدین ترتیب جهان روز به روز شهری تر می شود و آنچه در این میان بسیار مهم ، قابل توجه و البته نگران کننده است روند روبه افزایش مسائل و مشکلات ناشی از رشد شهرنشینی به ویژه در کشورهای کمتر توسعه یافته است . در حالیکه کانون اصلی مشکلات توسعه نیافتگی در کشورهای درحال توسعه شهرها هستند ، افزایش جمعیت شهری و مهاجرت پیوسته روستاییان به شهرهای پرجمعیت فشار های شدیدی را بر زیربناهای شهری ومنابع محدود آن وارد آورده و اغلب آنها را از ایفای نقش مطلوب درفرایند توسعه باز می دارد. توسعه پایدار دارای اهداف و ابعاد متعددی بوده و محیط های گوناگونی را در بر می گیرد و بر اهمیت وجود چشم انداز بلند مدت در مورد نتایج فعالیتهای امروز و همکاریهای جهانی بین کشورها برای رسیدن به راه حل های ماندگار تأکید می ورزد . مباحث نظری مربوط به توسعه پایداردر دهه های پایانی قرن بیستم به طور جدی مطرح گردید. به ویژه از زمان کمیسیون جهانی برانتلند در سال 1987 تاکنون کنفرانس ها و مجامع متعددی مسائل مربوط به توسعه پایدار را مورد بحث و بررسی قرار داده اند.لیکن از آغازین سالهای هزاره سوم مبحث توسعه پایدار و به طور ویژه توسعه شهری پایدار در پاره ای ازکشورها که عموماً هم از گروه کشورهای توسعه یافته اند دارای فاز عملیاتی شده و همه ساله گزارش مربوط به جنبه های مختلف این فرایند و نتایج حاصله از تحقیقات صورت گرفته در این زمینه انتشار می یابد. مقاله حاضر به مطالعه شاخص های توسعه شهری پایدار و همچنین رنکینگ( درجه بندی) شهرهای پایدار در سه کشور ایالات متّحده آمریکا، بریتانیاو استرالیا و می پردازد. قلمروی زمانی مطالعات مربوط به سالهای 2007 الی 2010 بوده و هرکشور متدولوژی تحقیق خاص خودرا داردکه به تفصیل شرح داده شده است .بررسیها 50 شهر نخست آمریکا از نظر درجه پایداری و 20 شهر نخست بریتانیا و استرالیا را در برمی گیرد . مقایسه شاخص های توسعه پایدار در شهرهای سه کشور مورد بررسی نشان می دهد که به رغم برخی تفاوتهای ظاهری در تقسیم بندیها کلیت این شاخص ها درهر سه مدل مشابه بوده و نقاط اشتراک زیادی دارند .نهایتاً بر اساس این تجارب پیشنهاداتی در باب ضرورت وچگونگی انجام چنین مطالعاتی برای کشور در حال توسعه ایران ارائه می گردد

Keywords:

توسعه پایدار , توسعه شهری پایدار , شاخص های توسعه شهری پایدار , شهرهای پایدار , درجه بندی شهرهای پایدار