توان نقد شوندگی دارایی ها و ساختار سرمایه ی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در این پژوهش، رابطه­ی بین توان نقد شوندگی دارایی­ها و ساختار سرمایه­ی شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است و هدف، یافتن پاسخی برای این پرسش بوده است که آیا میان توان نقد شوندگی دارایی­ها و ساختار سرمایه رابطه­ی مستقیم و معنی­داری وجود دارد توان نقد شوندگی دارایی­ها، متغیر مستقل مدل آزمون فرضیه­ی پژوهش است و با نسبت جاری، نسبت دارایی­های جاری به جمع دارایی ها و نسبت دارایی­های غیر جاری به جمع دارایی ها سنجیده شده است. ساختار سرمایه متغیر وابسته است که با نسبت بدهی اندازه­گیری شده است. برای انجام پژوهش، داده­های 168 شرکت برای سال­های 1384 تا 1390 گردآوری و استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که بین توان نقد شوندگی دارایی­ها و ساختار سرمایه رابطه­ای مستقیم و معنی­دار وجود دارد. بنابراین شرکت­ها می­توانند با افزایش دارایی­های با توان نقد شوندگی زیاد، اهرم مالی خود را افزایش دهند. استفاده از اهرم مالی به ساختار دارایی­ها و قدرت وام گیری شرکت­ها بستگی دارد. شرکت­های دارای دارایی­های نقد شونده، می­توانند بدهی­های خود را به­ آسانی بازپرداخت نمایند. افزون بر این، توان نقد شوندگی دارایی­ها ارزش وثیقه نمودن آن ها را افزایش می­دهد.

Keywords:

توان نقد شوندگی , ساختار سرمایه , نسبت جاری , نسبت دارایی­های جاری به جمع دارایی ها , نسبت دارایی­های غیر جاری به جمع دارایی ها , نسبت بدهی