محمد ذوالفقاری
ابوالفضل اسلانی کتولی
برزان یوسفی

امروزه توجه به رویکرد پدافند غیرعامل در برنامه ریزیهای شهری یکی از موضوعاتی است که برای مقاوم سازی زیرساختها و کاهش آسیب پذیری آنها دارای اهمیت میباشد. بدون شک تقویت ایمنی و افزایش تابآوری زیرساخت بیمارستان در بهبود عرضه خدمات و کاهش خسارات به ویژه در زمان بحران زلزله نقش اساسی دارد. کشور ما، ایران در یکی از لرزه خیزترین نقاط جهان قرار دارد و هر ساله زلزله های متعددی را تجربه می کند. با بررسی تجربیات گذشته، بیمارستانها و مراکز درمانی از اصلی ترین مراکزی هستند که پس از زلزله انتظار میرود تاب آور بوده و به کار خود ادامه داده و ظرفیت خود را حفظ کرده یا حتی افزایش دهند، تا مرکز مراجعه تعداد کثیر مصدومین زلزله باشد. با استفاده از اصول طراحی معماری بیمارستان و مراکز درمانی با دیدگاه پدافند غیرعامل باید راهی برای حفظ این سرمایه ها در برابر تهدیدات متصور ایجاد نمود. برای دستیابی به این هدف در این تحقیق با بررسی تحقیقات گذشته و مرور مقالات داخلی و خارجی و بررسی نشریات معتبر، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و جمعآوری اطلاعات، مورد مطالعه قرار داده شده است و در نهایت با شناسایی آسیب پذیری ها نسبت به افزایش تابآوری بیمارستان راهکارهای سازه ای و غیرسازه ای معین گردید.

تاب آوری، آسیب پذیری لرزه ای، زیرساخت بیمارستان، پدافند غیرعامل.