فرزانه پارسایی مهر - کارشناسی ارشد فناوری اطلاعات گرایش تجارت الکترونیک، دانشگاه آزاداسلامی واحدخمین
حمید پایگذار - عضو هیات علمی دانشگاه آزاداسلامی واحد خمین

زمان در دنیای امروزی یک محدودیت به شمار میرود و زمانبندی موثر منابع مثل ماشینآلات، نیروی انسانی و مواد یک ضرورت در دنیای رقابتی امروز میباشد. زمان بندی در حقیقت بهعنوان ابزاری جهت بهینه سازی استفاده از منابع و امکانات در دسترس به کار میرود و موجب افزایش بازدهی، بهرهبرداری مناسب از ظرفیتها و درنهایت سودآوری سازمان میگردد. زمانبندی برای مسئله کارگاهی در دو زمینهی مدیریت تولید و بهینه سازی ترکیبی بسیار اهمیت دارد. در این مقاله مسئله زمان بندی در محیط کارکارگاهی باهدف تعیین توالی تولید بهینه یا نزدیک به بهینه با توجه به اهداف زمان تکمیل کار و مجموع کل جریمه های زود کرد و دیرکرد مطرح میشود. به دلیل پیچیده بودن مسئله، از الگوریتمهای تکاملی استفاده خواهیم نمود. ارزیابی نتایج نشان میدهد که روش پیشنهادی نسبت به الگوریتم ژنتیک کارآمدتر میباشد و به لحاظ معیارهای سنجش نتایج بهتری را ارائه میدهد. دراین مقاله ابتدا مقدمه و پیشینه ی تحقیق بررسی میشود، سپس مدل ریاضی فازی وساختارپیشنهادی الگوریتمهای مربوطه مطرح میگردد، سپس به ارزیابی نتایج میپردازیم؛ وپیشنهادات آتی ومراجع بیان می-شوند.

زمان بندی، جریانکارگاهی، انعطاف پذیری، الگوریتم جستجوی فاخته، الگوریتم ژنتیک