جایگاه آموزش محیط زیستی در فرهنگ دانشگاهی

هرچند آموزش های محیطزیستی باید از سنین کودکی آغازشوند و به طور مادامالعمر ادامه یابند اما فضای آکادمیک و فرهنگ دانشگاهی نسبت به بقیه فرهنگ های جامعه در شکل گیری شخصیت افراد تاثیرگزارتر است. همچنین دانشگاه مناسبترین بستر برای ایجاد تحولات عظیم اجتماعی و فرهنگی است زیرا از اصلیترین وظایف دانشگاه اجتماعی سازی و تربیت انسان های فکور و مسئولیت پذیر است. باتوجه به بحران های گسترده محیطزیستی در جهان، ضرورت آموزش محیطزیست درجهت تقویت اخلاق محیطزیستی بیش از پیش آشکارگشته است. اما کیفیت این آموزش ها باید متناسب با نیازها و خرده فرهنگ های گروه استادان، دانشجویان و کارمندان تنظیم و تهیه محتوی شوند. همچنین در الگوبرداری از غرب و کشورهای توسعه یافته خصوصا درمورد روش های آموزش باید بسیار محتاطانه عمل شود و از روش های بومی سازی شده بهره گرفته شود. پارادایم دانشگاه سبز به عنوان مولد جامعه سبز و دوستدار محیطزیست؛ امکان گسترش دید، دانش و فرصتها را برای حل چالش های محیطزیستی در سطوح کلانتر فراهم میسازد. در پژوهش حاضر براساس مدل تراز سبز تمام مولفه های پردیس های دانشگاهی محیطزیستی بررسی و جایگاه آموزش محیط زیست بازشناسایی گردید و طرحواره مفهومی جایگاه محوری آموزش محیطزیست درمیان مولفه های مدل تراز سبز نتیجه گیری شد.

Keywords:

فرهنگ دانشگاهی , دانشگاه , دانشگاه سبز , آموزش محیطزیست , فرهنگ سازی