اسداله قبادی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران

هدف ازنگارش این مقاله استفاده از مدل های ریاضی و آماری برای نمایش وضع موجود نحوه استقرارجمعیت وتغییرات در فاصله زمانی دو سر شماری ۱۳۷۵ و ۱۳۸۵ در محدوده جغرافیایی استان تهران است.برای این منظور و با هدف درک وضعیت نظام فضایی ، شناخت تغییرات حاصله در دوره سرشماری مربوط به سازمان فضایی جغرافیایی استان و بررسی روند تعادل آن از دو مدل آنتروپی(شاخص بی نظمی) و حد اختلاف طبقه ای در سه سطح نقاط شهری ، شهرستانی و ناحیه ای برای تجزیه و تحلیل توزیع جمعیت و یافتن تعادل و یا عدم تعادل ساختاری در فضای جغرافیایی استان مذبور استفاده شده است و همچنین با رویکردی کاربردی از نتایج ۱۳۸۵ استفاده گردیده و نتایج محاسبات در جداول - سرشماریهای عمومی نفوس و مسکن سال های ۱۳۷۵ مربوط ثبت و نشان داده شده اند. مقایسه نتایج مربوطه بین دو سرشماری مذکور نشانگر آن است که در سطوح شهری و شهرستانی سازمان فضایی سکونتگاه های انسانی حرکت اندکی به سمت تعادل نسبی و تمرکز زدایی صورت گرفته است و میزان تعادل سازمان فضایی در سطوح ناحیه ای کمی بیشتر از سطوح نقاط شهری می باشد.

توزیع فضایی جمعیت،مدل آنتروپی،مدل حد اختلاف طبقه ای،استان تهران