اندرکنش پارامتر فرسایش و الگوی آبشستگی در حوضچه استغراق

در این مقاله نتایج مطالعه آزمایشگاهی تعیین ابعاد حفره آبشستگی حاصل از جت دایره ای مستغرق در حوضچه های استغراق با مصالح غیر چسبنده ارائه شده است. برای این منظور اثر پارامترهای سرعت جریان خروجی از نازل، ارتفاع نصب نازل و اندازه قطر ذرات بستر مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این تحقیق از مصالح غیر چسبنده با متوسط قطر ۴/۰۶، ۷/۱۴ و ۸/۷۳ میلی متر استفاده شده است. رقوم نصب جت نسبت به سطح تسطیح شده مصالح کف حوضچه استغراق، ارتفاع های ۲۴ ، ۳۵/۵و ۴۴ سانتی متر را تجربه نموده است. سرعت جریان خروجی از نازل حدودا بین دو الی ده متر بر ثانیه تغییر یافته است. مقایسه نتایج مشاهداتی این تحقیق با محققین پیشین گویای این مطلب است که پارامتر فرسایش به طور مطلق قادر به نرمال سازی اثر قطر مصالح، رقوم نصب جت و سرعت جت خروجی از نازل بر ابعاد نسبی حفره آبشستگی نمی باشد. تحلیل حساسیت صورت گرفته بر روابط عمومی معرفی شده در این تحقیق حاکی از آن است که تغییرات سرعت جریان و رقوم نصب جت در مقابل تغییر دانه بندی مصالح در تخمین ابعاد حفره آبشستگی از اثری دوچندان برخوردار است. همچنین نتایج نشان داد که جوشنی شدن بستر حوضچه استغراق نقش به سزایی در تخمین پارامترهای نسبی آبشستگی ایفا می نماید.

Keywords:

جت دایره ای مستغرق , قطر مصالح , عمق جت , پارامتر فرسایش , ابعاد چاله آبشستگی