روند شکل گیری فضایی منطقه ۲۱ شهرداری تهران با استفاده ازعکسهای هوایی وتصاویر ماهواره ایی

تهران کلان شهری که بیشتر بافت خود را مد یون چهار دهه اخیر می باشد نه تنها در سطح ملی هویت ساز نبوده ,بلکه اندک شخصیت به جامانده از گذشته خود را نیز از دست داده است. تهران امروز آمیزهایی از تضادهای فضایی است و روند کهنگی بافتهای مرکزی شهر و نوسازی و بلند مرتبه سازی محلات شمالی و تازه تاسیس آن ,نمود بارزی از این مدعاست . در اغلب کشورها، پایتخت مکان اصلی تمرکز سرمایه بوده است. پایتخت ها کانون اصلی تخصص یابی، بنگاه های مالی و تحولات اقتصادی و اجتماعی هستند. در این میان شهر تهران نیز از این جریان پیروی کرده و در طول نزدیک به ۵۰ سال با رشد بیشتری، جمعیت خود را نزدیک به ۶ برابر و وسعت خود را به حدود ۷ برابر رسانده است. شهر تهران، ابتدا در محور شمالی – جنوبی و سپس با تدوین طرح جامع شهری در جهت شرقی – غربی به دلیل توسعه صنعتی – مسکونی گسترش یافته است. فرآیند این روند، وسعت یافتن جهت شرقی – غربی در مسیر اتوبان ، جاده مخصوص و جاده قدیم تهران کرج است و نتایج حاصل از آن پس از مناطق ۲۰ گانه تهران، افزایش دو منطقه ۲۱ و ۲۲ به محدوده قانونی و خدماتی تهران است. منطقه ۲۱ تهران با کاربری غالب صنعتی در مقیاس ملی و منطقه ای، بنیاد اولیه صنعتی شدن کشور را پی ریزی کرده است و با ایجاد شهرها و شهرک های اقماری بر اهمیت مسکونی خود نیز افزوده است. متدولوژی تهیه این مقاله بر تحلیل فضائی از سیر تاریخی – تکوینی عناصر ساختاری صنعت و سکونت استوار است , بررسی و بازبینی مجدد از شکل گیری اولیه در این منطقه و روند تعاملی دو کارکرد صنعتی – سکونتی در وضع حاضر که در بخش هائی از آن ضاهای مستقل و در مواردی متداخل را به وجود آورده است با استفاده ازعکس های هوایی و تصاویر ماهواره ایی است . نتایج حاصل، از توسعه روند شکل گیری حوزه های سکونتی و همچنین تشکیل هسته های صنعتی حکایت دارد. در حالی که صنایع نیز به موازات توسعه اقتصادی به روند تکاملی خود ادامه می دهند.