سمیرا سلمان زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
جواد احدیان - استادیار گروه سازه های آبی دانشکده ی مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز

     در این پژوهش پراکنش حدی جریان جت در محیط هم­فاز و غیر هم­فاز مورد بررسی قرار گرفته است. در ­این راستا یک مدل فیزیکی شامل فلوم آزمایشگاهی و ملحقات مربوط به آنساخته شد. بر روی این فلوم جت های هیدرولیکی دایره ای­به قطر پنج، هشت و پانزده میلیمتر تحت زوایای همگرایی مختلف مورد آزمون واقع شدند. آزمایش ها، در محیط پذیرنده هم­فاز (آب زلال) و غیر هم­فاز (هوا) انجام گردید. طبق نتایج به دست آمده نوع محیط پذیرنده باعث تغییر در شرایط مرزی، مسیر حرکتی جریان تخلیه شونده و توسعه ی جریان خواهد شد. نتایج نشان داد که توسعه فلاکس جریان جت در محیط غیر هم فاز، در اعداد فرود چگال زیر بحرانی روی می دهد و حال آن که در محیط هم فاز عدد فرود دنسیمتریک در محدوده ی فوق بحرانی قرار می گیرد. از نظر کمی حداکثر توسعه فلاکس جریان جت در محیط غیر هم فاز تا حدود 200 برابر قطر نازل می باشد که در محیط هم فاز چنین توسعه جریانی تا 400 برابر قطر نازل روی می دهد. بررسی ها نشان داد که برای غلظت های بیشتر از 40 تا 50 گرم بر لیتر اثر محیط پذیرنده غیر هم فاز در توسعه ی جریان جت بسیار بیشتر از محیط هم فاز است. همچنین مکانیزم حاکم بر توسعه فلاکس جریان جت ریزشی و مستغرق بررسی گردید و مشخص شد که در حالت ریزشی شیب منحنی تزریق، بیشتر از حالت مستغرق می باشد.

محیط غیر هم فاز, جت ریزشی, توسعه ی جریان جت, پراکنش حدی