بررسی اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر نظریه خودکارآمدی بندورا بر میزان استرس، اضطراب و افسردگی زنان باردار پرهدیابتیک

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 670

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

WHMED08_013

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

Abstract:

مقدمه: دیابت بارداری شایعترین اختلال متابولیک دوران بارداری است . زنان مبتلا به دیابت بارداری استرس بیشتری نسبت به زنان باردار سالم تجربه میکنند. عوامل روانی میتوانند موجب نگرش منفی نسبت به مراقبت شده و انگیزه فرد را تحت تاثیر قرار دهند. هرچه میزان پیروی از رفتارهای خودمراقبتی بیماران از جمله تبعیت از رژیم غذایی کاهش می یابد، میزان قندخون آنها افزایش نشان میدهد. بر همین اساس با توجه به افزایش روزافزون عارضه ی پره دیابت این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی مداخله آموزشی مبتنی بر نظریه خودکارآمدی بر میزان استرس، اضطراب و افسردگی زنان باردار پره دیابتیک انجام شد.روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دارای گروه کنترل، 100 زن باردار پره دیابتیک در هفته 10-14 بارداری مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهر شیروان در سال 1397 وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. در گروه مداخله، علاوه بر مراقبتهای روتین مرکز، مداخله آموزشی بر اساس سازه های نظریه خودکارآمدی طی سه جلسه 90 دقیقه ای به صورت یک روز در میان انجامشد. گروه کنترل منحصرا دریافت کننده مراقبتهای روتین بودند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های اطلاعات فردی و پرسشنامهDASS 21 بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ( 22 و از آزمونهای آماری تیزوجی، منویتنی و ویلکاکسون استفادهشد و سطح معناداری p <0/05 بود.نتایج: افسردگی بعد نسبت به قبل از مداخله در گروه مداخله 0/2 ± 3/9 کاهش و در گروه کنترل 0/4 ± 0/5 افزایش داشت. آزمون من ویتنی این تفاوت را معنیدار نشان نداد .(p=0/698) اما کاهش اضطراب و استرس بعد نسبت به قبل از مداخله در گروه مداخله و گروه کنترل کاهش معناداری داشت(.(p=0/001نتیجه گیری: برنامه آموزشی مبتنی بر خودکارآمدی، میتواند به کاهش استرس و اضطراب در زنان باردار پرهدیابتیک کمک کند.پیام برای سیاستگذاران: مدیران و برنامه ریزان همواره به دنبال راهکارهای ساده، ایمن، موثر و کم هزینه جهت ارتقاء سلامت و کاهش پیامدهای منفی ناشی از بیماریها هستند. آگاهی مسئولین و مدیران از اهمیت و تاثیر برنامه های آموزشی نظریه محور در ارتقاء رفتار خودمراقبتی سبب میگردد که به توسعه ظرفیتها و منابع مالی به منظور آموزش این نظریه ها به ماماها و سایر کارکنان بهداشتی و دانشجویان رشته های مربوطه بپردازند.

Authors

راحله بابازاده

دکتری تخصصی بهداشت باروری، استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، مشهد ، ایران دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد،ایران

عاطفه عشقی مطلق

کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران،

حبیب اله اسماعیلی

استاد گروه آمار و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات علوم اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

فریده اخلاقی

استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران