لیلا کریمی
سمیه مکوندی
میترا مهدویان

زمینه و هدف: آزمایش های غربالگری دوران بارداری می توانند مثل شمشیری دو لبه عمل کنند. معمولا جواب این آزمایش ها به والدینی که منتظر تولد نوزاد شان هستند آرامش خاطر داده یا باعث بروز استرس و ناراحتی والدین می شود. تبیین این تجربیات می تواند منجر به ایجاد راهکارهایی برای مقابله و تخفیف علایم روانی مادرتن گردد.لذا این مطالعه با هدف تبیین تجربیات این مادران انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه کیفی درسال1396درشهرتهران انجام شد. نمونه گیری به صورت هدفمند و با روش مصاحبه نیمه ساختاریافته با 17مادرباردار با سابقه تجربه غربالگری جنینی با خطر متوسط و بالا تارسیدن به اشباع انجام شد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل محتوا ی قراردادی استفاده شد.یافته ها : تجربه روانی مادران در مواجه با غربالگری مثبت یا مشکوک جنینی در 4 درونمایه و 16طبقه ظهور یافتند. این درونمایه ها شامل آشفتگی ذهنی- روانی، واکنش های عاطفی- هیجانی، نیازهای عاطفی و خود توجیه سازی بودند که در طبقات عدم خودکنترلی، کاهش اعتماد به نفس، سردرگمی، ترس، اضطراب و نگرانی، احساس گناه، غم و اندوه، افسردگی، حسرت، خشم، نیاز به درک شدن ، نیاز به حمایت از سوی خانواده، نیاز به حمایت و پاسخگویی به سوالات از سوی تیم سلامت، نیاز به اشتراک تجربه، شرایط سنی و پزشکی مناسب وامیدوار بودن به تولد بچه سالم درآینده آشکار شدند.نتیجه گیری: مطابق نتایج مطالعه حاضر، مادران در مواجه ه با نتیجه مثبت یا مشکوک غربالگری جنین در دوران بارداری، واکنش های روانی متعددی از خود بروز می دهند. با آگاهی از این واکنش ها و تجربیات می توان با ارائه خدمات حمایتی روانی و مشاوره ای توسط سیستم های مرتبط ، تدابیر مناسبی را در مواجه با این پدیده، جهت تسهیل طی شدن این فرآیند، برنامه ریزی و تدوین کرد.پیام برای سیاستگزاران: نیاز به سیستم مشاوره ای حمایتی- روانی و اسقرار این سیستم در مراکز جامع سلامت برای ارجاع ماردان باردار با نتایج غربالگری مثبت یا مشکوک یک نیاز جدی است.

غربالگری جنینی، ناهنجاری جنینی، بارداری