بررسی تاثیر طب فشاری بر اضطراب، خودکارآمدی و وقوع بارداری در زنان نابارور تحت تلقیح داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) و تبیین درک و تجربه آنان از این درمان

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 667

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

WHMED08_037

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

Abstract:

مقدمه: علیرغم ناشناخته بودن مکانیسم دقیق طب فشاری، برای درمان مشکلات سایکولوژیک در موارد گوناگون بکار رفته است، ولی تا کنون این روش در مورد اضطراب و خودکارآمدی زنان نابارور استفاده نشده است. از آنجا که طب فشاری روشی غیر تهاجمی، با یادگیری آسان و ارزان میباشد، لذا هدف از این پژوهش تعیین تاثیر طب فشاری بر اضطراب، خودکارآمدی و وقوع بارداری در زنان نابارور تحت تلقیح داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) و تبیین درک و تجربه آنان از این درمان بود.روش پژوهش: این مطالعه ترکیبی توضیحی متوالی در سالهای 94- 95 در مشهد انجام شد. مرحله اول، یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده بود. نمونه مطالعه 152 زن نابارور واجد شرایط ورود با اضطراب خفیف یا متوسط بودند که به روش آسان انتخاب و پرسشنامه های مشخصات فردی- اجتماعی، اضطراب بک و خودکارآمدی کوزینیو را قبل و پایان مطالعه تکمیل نمودند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در یکی از سه گروه طب فشاری واقعی، ش3م و گروه کنترل قرار گرفتند. وقوع بارداری با استفاده از تست آزمایشگاهی , و 16 روز بعد از انتقال جنین تعیین شد. از روشهای تلفیق اتصال و ادغام داده ها برای اتصال دو بخش کمی و کیفی استفاده شد. مرحله دوم پژوهش، یک مطالعه تحلیل محتوای کیفی بود که طی آن مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته فردی با 30 مشارکتکننده انجام شد . در مرحله کیفی، نتایج فاز کمی به روش پیگیرانه با بکارگیری روش تحلیل محتوای قراردادی و بر اساس ترکیبی از روش سیه و شانون، الو و گرانهیم انجام گرفت.یافته ها: نتایج آزمون آماری رگرسیون خطی با کنترل متغیرهای مداخلهگر نشان داد اضطراب در گروه طب فشاری واقعی نسبت به دو گروه دیگر به طور معنیداری کاهش یافته است .(p=0/037) وقوع بارداری بدنبال سیکل درمان در سه گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معنیداری نداشت. تمهای حاصل شامل ارتقاء همه جانبه سلامت به دنبال کاهش اضطراب و بهبود خودکارآمدی ناباروری بودند. تلفیق یافته های بخش کمی و کیفی در خصوص اضطراب نشان داد طب فشاری در کاهش اضطراب موثر است. در حالیکه در مورد خودکارآمدی یافته های بخش کیفی متناقض بخش کمی بود.نتیجه گیری: تلفیق نتایج فاز کمی و کیفی مطالعه نشان داد طب فشاری میتواند به تخفیف اضطراب کند. ولی، در فاز کمی طب فشاری بر افزایش خودکارآمدی موثر نبود در حالیکه بهبود خودکارآمدی زنان نابارور از نتایج فاز کیفی حاصل آمد،که علت آن میتواند ارائه جزئیات بیشتر توسط مشارکت کنندگان باشد. لذا انجام مطالعات بیشتر در مورد طب فشاری، خودکارآمدی و وقوع بارداری پیشنهاد میشود.پیام برای سیاستگذاران: سیاستگذاریهای لازم برای حذف یا کاهش عوامل موثر بر ایجاد اضطراب زنان نابارور در راستای دسترسی به خدمات طب مکمل میتواند از کاربردهای این مطالعه باشد. برنامه ریزیها میتواند شامل: جذب و بکارگیری کافی نیروی انسانی به ویژه مامای تعلیم دیده در زمینه طب مکمل جهت پاسخگویی نیاز مددجویان در زمان مراجعه برای درمان ناباروری، نیازسنجی در رابطه با طب مکمل برای ارائه دهندگان خدمات در حوزه سلامت افراد نابارور و طراحی برنامه های آموزش ضمن خدمت برای ارائهدهندگان خدمات به افراد نابارور میتواند خلایی که در زمینه دانش طب مکمل، مهارت، مشاوره و نحوه ارتباط با مددجویان احساس شد را کاهش دهد.

Authors

مریم حسن زاده بشتیان

استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران

طلعت خدیوزاده

استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

شاپور بدیعی اول

استادیار گروه طب سوزنی و چینی، دانشکده طب مکمل و ایرانی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

حبیب اله اسماعیلی

استاد گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.