بررسی تاثیر مداخله آموزشی بر آگاهی و خودمراقبتی سالمندان زن مبتلا به دیابت نوع 2

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 574

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

WHMED08_069

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

Abstract:

پیشزمینه: دیابت یکی از بیماریهای مهم غیرواگیر و مزمن دوران سالمندی است. بنابراین بررسی خودمراقبتی و عوامل مرتبط با آن میتواند ازنظر بهداشتی و کاهش هزینه ها و بهبود سطح سلامت سالمندان موثر واقع شود.روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی و به روش نمونه گیری در دسترس بر روی 60 نفر از زنان سالمند دیابتی شهر خورزوق استان اصفهان انجام گرفت. شرکت کنندگان با روش تصادفی ساده به دو گروه کنترل و آزمون تخصیص یافتند. مداخله آموزشی برنامه ریزی شده در 135 دقیقه برای گروه آزمون و 90 دقیقه مشترکا0 برای گروه آزمون و نزدیکان آنها با پیگیری 3 ماهه انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته و برای تجزیه وتحلیل داده ها از آماره های توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون کلموگروف اسمیرنوف، t مستقل و t زوجی و Chi-Square Tests در نرم افزار SPSS25 استفاده شد.یافته ها: در مطالعه حاضر زنان سالمند با میانگین سنی 68/6±4/05 سال و سابقه ابتلا به دیابت 6/91 سال وارد مطالعه شدند که 26 نفر (%43) آنها از نظر سطح تحصیلات بیسواد بودند. قبل از مداخلهی آموزشی اختلاف آماری معنادار بین میانگین نمرات آگاهی (P=0/730) و خودمراقبتی (P=0/840) گروه آزمون و کنترل مشاهده نشد اما بعد از پیگیری 3 ماهه در گروه آزمون بهطور معنادار افزایش یافت .(P 0/001) در میزان فعالیت بدنی (P=0/603) و مصرف مرتب دارو (P=0/411) بین گروه آزمون کنترل و نیز در میانگین نمرات آگاهی (P=0/650) و خودمراقبتی (P=0/372) گروه کنترل، قبل و 3 ماه بعد از مداخله تفاوتی معنادار مشاهده نشد .(P> 0/05)نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر لزوم انجام مداخله های آموزشی خودمراقبتی متعدد، افزایش آگاهی سالمندان و تشخیص موانع برای بهبود رفتارهای خودمراقبتی، ضروری به نظر میرسد.پیام برای سیاستگذاران: گرچه مسئولیت اصلی خودمراقبتی در دیابتی ها به عهده خود بیماران میباشد ولی پیشنهاد میگردد کارشناسان مراکز ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی در جهت ارتقا میزان آگاهی و تبدیل دانش به عمل بیماران، ملزم شوند نکات کاربردی مرتبط با درمان و پیشگیری از عوارض دیابت را حداقل به یک نفر از اعضا خانواده این بیماران آموزش دهند تا توانایی سالمندان را به سمت کنترل بیماری، خوداتکایی و رفتارهای خودمراقبتی بیشتر افزایش دهند.

Authors

مرجان باقری

کارشناسی ارشد آموزش بهداشت، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

سیده سمیه کاظمی

دانشجوی دکترا آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده علوم پزشکی،دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مائده باقری

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری سالمندی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

شمس الدین نیک نامی

استاد، گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران