بررسی تاثیر مشاوره شناختی رفتاری گروهی بر افسردگی حین بارداری

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 439

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

WHMED08_106

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

Abstract:

پیش زمینه:زنان باردار از نظر سلامت روان، حساس و آسیب پذیر می باشند. از این رو روان درمانی ممکن است یک مداخله موثر جهت بهبود وضعیت روانی مادران باشد. این پژوهش با هدف پژوهش، بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری گروهی بر افسردگی حین بارداری انجام شده است.روش کار:این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1395-96 بر روی 60 زن باردار که در سن بارداری 12-22 هفته مراجعه کننده به مراکز سلامت شهر قزوین، انجام گرفت. تمام مادران منتخب بر اساس پرسشنامه بک دارای افسردگی در حد خفیف یا متوسط بودندکه به صورت تصادفی به دو گروه 30 نفری آزمون و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمون به مدت 6هفته تحت مشاوره شناختی رفتاری گروهی قرار گرفت و گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکرد. بلافاصه بعد از اتمام دوره و دوماه بعد، مجددا آزمون بک به عنوان پس آزمون در تمام افراد اجرا گردید. برای تحلیل داده ها از نرم افزار )SPSS نسخه ی ( 23 و آزمون ANONA وکای دو استفاده گردید. میزان P کمتر از 0/05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها:بر اساس نتایج آزمون مان ویتنی، تفاوت معنی داری بین گروه آزمون و شاهد در مراحل پس آزمون (P= 0.001) و پیگیری (P 0.001) وجود داشت. همچنین بر اساس تحلیل ANOVA در گروه آزمون از نظر کاهش علائم افسردگی (P 0.001) در مراحل پس آزمون و پیگیری، تفاوت معنی داری وجود داشت که این تفاوت ها در گروه شاهد مشاهده نشد.نتیجه گیری: مشاوره شناختی-رفتاری گروهی، می تواند به عنوان یک رویکرد درمانی در بهبود افسردگی زنان باردار موثر باشد.پیام برای سیاست گذاران:اساسی ترین هدف از انجام این پژوهش بکار بردن نتایج حاصل از آن در جهت تشخیص و بهبود افسردگی دوران بارداری، بهبود شرایط روحی مادران و کاهش استرس است که در نهایت به ارتقاء سلامت آنان می انجامد. از آنجایی که بارداری منجر به تغییرات روحی و روانی در مادران می گردد و نیازمند حمایت های اجتماعی هستند. لذا لازم است تا مراقبتها نیز فراتر از شیوه های معمول بارداری بوده و با طراحی برنامه های درسی دانشجویان مامایی، به اجرای مشاوره و درمان غیردارویی تاکید شده و به ارائه نتایج تحقیقات انجام شده در این زمینه پرداخته شود. این مهم حاصل نمی شود مگر با سیاست گذاری های صحیح در جهت اجرای برنامه های آموزشی، ارائه خدمات مناسب و پیگیری ها راه حل هایی هستند که می توانند سبب تامین، حفظ و ارتقا سلامت جامعه گردد.

Authors

عاطفه صفرعلی نژاد

کارشناس ارشد مشاوره در مامایی، گروه مامایی و سلامت مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.

سونیا اویسی

دکترای بهداشت مادر و کودک، مرکز تحقیقات بیماری های متابولیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.

محمدابراهیم ساریچلو

دکترای روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.

زینت جورابچی

دکترای بهداشت جامعه، گروه مامایی و سلامت مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران