تاثیر استرس برخونریزی حین سزارین در بیماران تحت اسپاینال: یک مطالعه مروری

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,793

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_131

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

Abstract:

زمینه و هدف: یکی از جراحی های متداول در سراسر دنیا سزارین می باشد. آمار سزارین در دنیا معادل %20-15 و در ایران معادل %40 است. در سزارین 1000-750 سی سی خونریزی طبیعی تلقی می شود. جراحی جزء موقعیت های استرس زاست که واکنش های روانی و فیزیولوژیک ایجاد می کند. مادری که جهت سزارین به اتاق عمل مراجعه می کند بدلیل محیط ناآشنا، صداهای مبهم مانیتور، سروصدای بیماران دیگر و پرسنل اتاق عمل، نگرانی از نتیجه و یا عوارض عمل و بیحسی، نگرانی از سلامت نوزاد دچار استرس می شود. مخصوصا زمانیکه بیحسی اسپاینال انجام می شود، چون بیمار هوشیار است و طی عمل محرک های اطراف را احساس می کند، استرس بیشتری دارد. این مطالعه مروری جهت معرفی و بررسی تاثیر استرس بر خونریزی حین سزارین طراحی و اجرا شده است. مواد و روش ها: تمامی داده ها با مراجعه به پایگاه های اطلاعاتی معتبر علمی Google Scolar، SID،Pubmed،Science Direct،Scopus و با کلید واژه های Stress،Bleeding during surgery،Bleeding ، Cesarean section،Spinal anesthesia انجام گرفت. بررسی سیستماتیک در بازه زمانی2019- 2000 انجام شد. یافته ها: در انسان یکی از سیستم هایی که به استرس پاسخ می دهد، سیستم ایمنی است. در شرایط استرس، افزایش کورتیزول سبب کاهش سطح سیتوکانهای پیش التهابی وILهاو α-TNF می شود. کورتیزول با توقف تکثیر و تمایز سلول های ایمنی، تغییر در بیان ژن و کاهش چسبندگی سلول سبب کاهش سلول های ایمنی در محل زخم می شود. در برشهای سزارین طی چهار مرحله ترمیم اتفاق می افتد: هموستاز، التهاب، تکثیر و تغییر شکل بافت. در مرحله هموستاز سیستم ایمنی با تولید سیتوکانهای پیش التهابی نقش مهمی در ترمیم دارد. استرس می تواند با کاهش این سیتوکان ها ترمیم زخم را به تعویق انداخته و زمان خونریزی را طولانی تر کند. اکثریت افراد سزارینی تحت بیحسی اسپاینال قرار می گیرند و به دلیل شرایط ویژه و جلوگیری از آسیب به جنین تا آخرین لحظه هوشیار بوده و به آنها حتی خواب اور تزریق نمی شود. لذا این بیماران استرس زیادی را متحمل می شوند. تجارب بالینی پژوهشگران حاکی از آن است که بیمارانی که استرس بالایی دارند عموما در حین سزارین دچار خونریزی بیشتری می گردند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه سزارین استرس زیادی را برای مادر به همراه دارد و می تواند بطور غیرمستقیم خونریزی حین سزارین را افزایش دهد بنابراین اقداماتی برای کاهش دادن استرس بیماران ضروری به نظر می رسد. امروزه پرستاران روشهای غیرتهاجمی و بدون عارضه را بکار می برند تا اضطراب بیمار را به حداقل برسانند از جمله دادن اطلاعات از پروسه عمل به بیمار، ماساژ دست، آروماتراپی و موسیقی درمانی.

Authors

راهله برادران

دانشجوی دکترای تخصصی علوم تشریح، دپارتمان علوم تشریح و بیولوژی سلولی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

عباس صادقیان

دانشجوی کارشناسی ارشد مراقبت های ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران