رابطه بین سرمایه اجتماعی درون گروهی و برون گروهی با شادمانی و بهزیستی روانشناختی درگروهی از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1398

هدف: در سال های اخیر، سرمایه اجتماعی به عنوان یک مفهوم نسبتا0 جدید در حوزه های همه گیرشناسی اجتماعی و تحقیقات آموزش بهداشت، مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. پژوهش های پیشین رابطه مثبت بین سرمایه اجتماعی با برخی مفاهیم در روانشناسی مثبت نگر را نشان داده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی درون گروهی و برون گروهی با شادمانی و بهزیستی روانشناختی بود. روش: این پژوهش از نوع توصیفی مقطعی و همبستگی است. روش گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه سرمایه اجتماعی درون گروهی و برون گروهی، مقیاس خودارزیابی شادمانی و شاخص بهزیستی پنج معیار سازمان بهداشت جهانی (WHO-5) بود. 72 نفر از کارکنان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی ایران با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از آمارهای توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی با چرخش واریماکس بوسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره کل سرمایه اجتماعی 71/7 (انحراف معیار (10/4، میانگین نمره کل شادمانی 5/8 (انحراف معیار (2/0 و میانگین نمره کل بهزیستی روانشناختی 13/4 (انحراف معیار (5/2 بود. بین نمره کل سرمایه اجتماعی درون گروهی و سرمایه اجتماعی برون گروهی با شادمانی و بهزیستی روانشناختی رابطه وجود نداشت. فقط بعد اعتماد سرمایه اجتماعی درون گروهی بالاترین همبستگی مثبت معنی داری را با شادمانی نشان داد. نتیجه گیری: عدم روابط معنی دار بین نمره کل سرمایه اجتماعی، سرمایه اجتماعی درون گروهی و سرمایه اجتماعی برون گروهی با شادمانی و بهزیستی روانشناختی، چالش جدیدی را بوجود می آورد. انجام پژوهش های آینده برای یافتن مسیرهای پیچیده تری که از طریق آن اعتماد در جامعه ایران، برای مثال بر متغیرهای سلامت عمومی، شادمانی و بهزیستی روانشناختی تاثیر می گذارند، ضروری بنظر می رسد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , سرمایه اجتماعی درون گروهی , سرمایه اجتماعی برون گروهی , شادمانی , بهزیستی روانشناختی , کارکنان , دانشگاه