حمید کاظمی - استادیارگروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
بتول هدایتی چرمهینی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مدیریت پرستاری و سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان،ایران
وجیهه رحیمی - دانشجوی روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

این پژوهش با هدف مقایسه عزت نفس و خلق منفی در مادران دارای کودکان پرخاشگر و غیر پرخاشگر انجام شد. روش پژوهش علی- مقایسه ای و جامعه اماری را مادران دارای کودک پرخاشگر و غیر پرخاشگر دو مهد کودک در شهرهای نجف اباد و زرین شهر از توابع اصفهان تشکیل دادند. از جامعه، نمونه گیری دو مرحله ای تصادفی و مبتنی بر هدف بر اساس هدف پژوهش انجام شد، در ابتدا از بین مهد کودکها، دو مهد کودک به طور تصادف انتخاب شد و سپس تمامی کودکان بررسی شدند و بر اساس پرخاشگر بودن و نبودن 90 کودک در دو گروه قرار داده و پژوهش بر روی 45 نفر از مادران دارای کودک پرخاشگر و 45 نفر دارای کودک غیر پرخاشگر به عنوان گروه مقایسه انجام شد. سپس پرسشنامه عزت نفس و پرسشنامه مقیاس افسردگی/اضطراب/استرس برای آنها تکمیل و نتایج توسط نرم افزار spss ویرایش 20 تفسیر شد. یافته ها نشان دادند که بین نمرات مولفه های خلق منفی )افسردگی ،اضطراب و استرس ( دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد) 05 / 0 > P ،) همچنین بین نمرات تمام مولفه های عزت نفس دو گروه نیز تفاوت معناداری مشاهده شد.) 05 / 0 > P (. تحلیل واریانس چندمتغیری مولفه های عزت نفس بیانگر رابطه منفی ) 62 / 1،06 / 17،01 / 0 < P ( در دو گروه مادران دارای کودک پرخاشگر و غیر پرخاشگر بودند، همچنین تحلیل واریانس چند متغیری مولفه های خلق منفی نیز بیانگر رابطه منفی ) 71 / 1،66 / 10،01 / 0 < P ) در دو گروه مادران دارای کودک پرخاشگر و غیر پرخاشگر بودند. بنابراین نتایج پژوهش نشان داد که عزت نفس و خلق منفی مادران با پرخاشگر بودن و نبودن کودک ارتباط دارد.

عزت نفس ، خلق منفی ، پرخاشگر