اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانگان روانشناختی(افسردگی و اضطراب) و سازگاری اجتماعی بعد از طلاق

درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد با تاکید بر پذیرش مشکلات و واقعیت های زندگی می تواند به رفع نگرانی های زندگی زنان مطلقه کمک نماید. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشانگان روانشناختی و سازگاری اجتماعی زنان مطلقه انجام گرفت. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. مشارکت کنندگان از میان زنان مطلقه مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه نه شهرداری مشهد تعداد 30 نفر به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند. گروه مداخله به مدت 10 جلسه تحت گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. گروه ها پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (1988)، و پرسشنامه سازگاری بل (1961) را به عنوان پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 به روش تحلیل آنکووا و مانکووا انجام گرفت. بر اساس نتایج آزمون مانکووا، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب بهبود سازگاری اجتماعی زنان گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل گردید .(P> 0/01) همچنین بین میانگینهای نمرات نشانگان روان شناختی گروه گواه – آزمایش در مرحله پس آزمون با 99 درصد اطمینان معنی دار میباشد .(P> 0/01) که میانگین نمره نشانگان روان شناختی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه افزایش بیشتری دارد. با توجه به اثر بخش بودن گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد پیشنهاد می گردد از این روش درمانی جهت بهبود سازگاری و کاهش نشانگان روانشناختی در زنان مطلقه مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد , نشانگان روانشناختی , سازگاری اجتماعی , زنان مطلقه