رابطه بین توانمندسازی با رفتارهای نوآورانه معلمان مدارس ابتدایی

هدف از این تحقیق، بررسی رابطه بین توانمندسازی با رفتارهای نوآورانه معلمان مدارس ابتدایی بخش چاروسا از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد می باشد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه معلمان مرد مقطع ابتدایی شاغل در آموزش وپرورش شهر دهدشت در سال 1398 که تعداد آنها 270 نفر می باشد. نمونه آماری براساس جدول کرجسی ومورگان 152 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامهی توانمندسازی کارکنان شورت و راینهارت (1995)و پرسشنامه ی مورد استفاده برای رفتار نوآورانه توسط کانتر((1988 ساخته شده است. ضریب پایایی پرشنامه ها در این پژوهش با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب ./78) و ( ./83 به دست آمده است. نتایج نشان داد بین توانمندسازی با رفتارهای نوآورانه معلمان معنادار وجود دارد . نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از بین ابعاد توانمندسازی، مولفه های احترام، رشد حرفه ای ،تاثیرگذاری و خودکارآمدی بوده است بهترین پیش بینی کننده های رفتار نوآورانه هستند.

Keywords:

توانمندسازی کارکنان , رفتارهای نوآورانه , معلمان ابتدایی