صدیقه صفرزاده شیرازی - دانشجوی دکتری بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
عبدالمجید رونقی - استاد بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
مریم زاهدی فر - دانشجوی دکتری بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

گوجه فرنگی از مهمترین سبزیجات گلخانهای در مناطق نیمه خشک با آب زیر زمینی شور میباشد. این گیاه به شوری بسیار حساس است و برای تولید بهینه آن باید تحقیقاتی در زمینه اثر شوری بر رشد و ترکیب شیمیایی آن انجام شود . شوری از رایجترین عوامل محدود کننده رشد گیاهان میباشد و اثرات منفی بر عملکرد گوجه فرنگی دارد زیرا باعث کاهش وزن میوه و خصوصیات بازاریابی آن میشود. شوری میتواند باعث افزایش کیفیت گوجه فرنگی نیز شود بطوریکه مقدار اسید، قند و طعم میوه با بالا بردن سطوح شوری، افزایش می یابد. در بین عناصر غذایی، نیتروژن نه تنها بر رشد گیاه تاثیر دارد بلکه ممکن است باعث کاهش اثرات منفی شوری بر گیاه شود [ 4]. در مورد اثر نیتروژن و شوری بر جذب عناصر کم مصرف در گیاهان مختلف نتایج متفاوتی ارائه شده است. از آنجایی که روشهای جدید کاشت گیاهان مانند روش آبکشتی امکان کنترل بهتر تغذیه گیاه را فراهم نموده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر نیتروژن و شوری بر خصوصیات رشد و وضعیت عناصر کم مصرف در گیاه گوجه فرنگی در محیط آبکشت میباشد