بررسی ارتباط جزایر حرارتی با بیوفیزیک شهری با استفاده از RS و GIS (مطالعه موردی شهر اهواز)

پدیده جزیره حرارتی شهری، با توجه به دگرگونیهای هوای شهری همراه با افزایش شهرنشینی، طی سالهای واپسین شدت یافته است. الگوهای فضایی- زمانی ترکیبات بیوفیزیکی که دربرگیرنده پوشش گیاهی، سطح نفوذناپذیر و نوع خاک در شهرند، جزایر حرارتی شهری را تحت تاثیر چشمگیری قرار میدهند. هدف از این پژوهش مطالعه نقش پارامترهای موثر شهری در شکل گیری و خوشه ای شدن جزایر حرارتی شهری اهواز است. به منظور دستیابی به هدف مطرح شده، تصاویر حسگرهای OLI و TIRS سنجنده لندست 8 برای آگوست دو سال 2014 و 2016 استفاده شد ؛ به طوری که پس از محاسبه دمای سطح زمین (LST) با استفاده از شاخص محلی همبستگی مکانی (LISA) خوشه های گرم و سرد جزایر حرارتی اهواز استخراج شدند. برای ارزیابی دمای سطح زمین، با شدت مقدار LST، ناهمگنی فضایی خوشه ها به شکل غیرخطی افزایش مییابد. جزایر حرارتی را با NDVI و لایه کاریری شهری بررسی شد : خوشه هاس سرد در اطراف رودخانه کارون و مکان هایی که دارای فضای سبز بیشتری بودند ،خوشه های گرم داغ در مناطق بایر و صنایع سنگین (فولادکاویان و صنایع فولاد) تاسیسات نفتی و مناطق نظامی و انتظامی (مناطق فاقد پوشش گیاهی) میباشند. نتیجه ارزیابی همبستگی دمای سطح زمین وشاخص های NDVI ، NDBI و NDBaI مشخص شده روابط بین NDVIو LST، منفی بوده، رابطه NDBI و LST نیز منفی غیر خطی میباشد . ولی NDBaI و LST رابطه مثبت غیر خطی دارد. همبستگی مکانی با شاخص موران محلی بر افزایش وسعت جزایر حرارتی گرم در دوره های مورد مطالعه تاکید داشته است.

Keywords:

جزایر حرارتی شهری , شهر اهواز , شاخص محلی همبستگی مکانی .(LISA)