شناسایی فرصت های گردشگری قابل دسترس در شهرها

گردشگری قابل دسترس نوعی از گردشگری است که بیشتر به نیازهای افراد با محدودیت دسترسی، از جمله حرکتی،بینایی، شنوایی و شناختی توجه دارد تا این گونه افراد بتوانند به راحتی و در شرایط مطلوب سفر کنند. توجه به این نوعگردشگری در کشورهای دنیا و به ویژه کشورهای درحال توسعه از جمله شهرهای ایران، می تواند زمینه کسب درآمد واشتغزایی را به همراه داشته باشد. هدف از این پژوهش شناسایی فرصت های گردشگری قابل دسترس در شهرها و معرفیهرچه بیشتر این نوع گردشگری به مدیران شهری، تصمیم گیران، فعالان و سرمایه گذاران صنعت گردشگری است. اینپژوهش از نظر نوع توصیفی محسوب می شود و داده ها از طریق روش کتابخانه- اسنادی و مطالعه میدانی جمع آوریشده است. نتایج تحقیق نشان میدهد گردشگری قابل دسترس دارای فرصت هایی از قبیل کاهش فصلی بودنگردشگری، تقویت تصویر مقصد، افزایش تعداد متقاضیان خدمات و امکانات گردشگری به دلیل سفر افراد دارای ناتوانی باهمراهان خود، افزایش درآمد، افزایش کسب وکارهای گردشگری و بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی است که در اینراستا شهرها با ساماندهی زیرساختها و نیز خدمات مرتبط با گردشگری خود می توانند به عنوان مقاصد گردشگری قابلدسترس باشند.

Keywords:

گردشگری قابل دسترس , افراد دارای ناتوانی , مدیریت شهری