یوسف محمدحسینی حاجی ور - دانشجوی دکترای حقوق خصوصی گروه حقوق دانشگاه آزاد اسلامی خرم آباد
جمشید میرزایی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرم آباد

علی الاصول طبیعت متعلق به عموم مردم بوده وطبیعت ، موهبت و نتیجه ی لطف پروردگار بهمخلوقات خودش است ، لذا، به همه ی انسان ها تعلق دارد تا همانند سایر نعمت ها و مواهب الهیمورد استفاده ی خردمندانه اشخاص قرار بگیرد. امانتداران طبیعت ، چه با اعمال مالکانه خود و چهبهره برداری از طبیعت با مجوز، گاهی نه تنها وظیفه ی حمایت از مواهب طبیعی را به جا نمیآورند، بلکه با افعال مثبت یا ترک فعل وظایف خود، مقدمات ویرانی طبیعت را فراهم و بااین اعمالریزگردها را بوجود می آورند. فقه و قانون بعنوان دو پیوند ناگسستنی ازهمدیگر ،راهگشا بوده ودولت را مکلف به ترمیم خسارات وارده نموده است هر چند که خسارات ناشی از ریزگردها چندسالی است دیدگان نگران بشر را به خود معطوف داشته ولیکن صرفا بر اساس مبانی مسئولیت مدنیتوجیه پاسخ گویی می نمایند، اما ، قانونگذاری های چندانی، خصوص ا در کشور ما در زمینه یحمایت و استفاده بهینه از طبیعت و شیوه های جبران خسارت های وارد بر آن و پیشگیری از روندریزگردها صورت نگرفته است تا درمرحله ی اول از آلودگی طبیعت جلوگیری شود و در مرحلهبعد اگر خسارتی به طبیعت وارد آمد، از راه های مناسب تکلیف به جبران نموده باشد تا بتوانیم اینامانت را برای آیندگان به ارمغان ببریم.

مسئولیت مدنی دولت ،ریزگرد ، طبیعت ، بهره مندی ، دادگاه صالح