مسعود عشقی زاده - استادیار علوم و مهندسی آبخیزداری، مجتمع آموزش عالی گناباد

در این تحقیق توانایی استقرار و توسعه 7 گونه از گیاهان مقاوم به شرایط بیابانی جهت کاربرد در طرح های بیابان زدایی مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت. برای این منظور بذر آتریپلکس کانیسنس، آتریپلکس لنتیفورمیس، اشنیان، قره داغ، تاغ، عجوه و سالیکورنیا در دو نوع خاک شامل خاک زراعی مطلوب و خاک غیر زراعی نامناسب (سنگین شور و قلیایی) تحت دو نوع آبیاری با هدایت الکتریکی 250 و 2500 میکروموس بر سانتیمتر در شرایط گلخانه ای و کنترل شده تحت کشت قرار گرفت و ویژگی های جوانه زنی، مدت جوانه زنی و شادابی گیاهچه های سبز شده ثبت و تحت تجزیه و تحلیل های آماری قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد نوع گونه تفاوت معنی داری با جوانه زنی، مدت جوانه زنی و شادابی گیاهچه داشته است. بر اساس نتایج حاصل تا هدایت الکتریکی 2500 میکروموس بر سانتیمتر تاثیر چندانی بر سه متغیر مستقل تحت آزمایش دیده نشد و این دامنه از شوری تاثیری برای گیاهان نداشته است. در این بین نوع خاک تاثیر معنی داری بر جوانه زنی و شادابی گیاهچه های حاصل داشته است. نتایج حاصل نشان داد دو گونه سیاه تاغ و سالیکورنیا دارای بیشترین توانایی جهت استقرار در شرایط خاکی نامساعد محیطی می باشند.

بذرپاشی، بیابان زدایی، جوانه زنی، شادابی