نگاهی به ظرفیت های گردشگری روستایی و گردشگری کشاورزی شهرستان بهشهر (مطالعه موردی:روستای التپه)

در حال حاضر گردشگری به عنوان یکی از بزرگ ترین و متنو عترین صنایع دنیا مطرح می باشد و رشد سریع آن تغییراتاجتماعی، اقتصادی و محیطی فراوانی را به دنبال داشته است. گردشگری روستایی، ابزاری کارآمد می باشد که منجر بهافزایش بهر هوری و کارآمدی نیروی انسانی، جلوگیری از مهاجرت روستایی به منظور ایجاد فرصت های شغلی جدید،تعامل فرهن گها و توسعه ی روستایی می شود که علاو هبر این می تواند به عنوان منبع مالیاتی برای مدیریت نواحیروستایی باشد. گردشگری کشاورزی نیز به عنوان زیرمجموعه ای از گردشگری روستایی، راهبردی جهت توسعه یروستایی است و باعث کاهش مشکلات جوامع روستایی مانند بیکاری، بهره وری پایین کشاورزی، مهاجرت روز افزون بهشهرها و حاشیه نشینی می شود. شناسایی فرصت های کارآفرینی در حوزه گردشگری روستایی و کشاورزی از اهمیتفراوانی برخوردار است، چرا که به کلیه جوانب زندگی روستایی نفوذ کرده و موجب توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگیخواهد شد. در چند دهه گذشته و به ویژه در دو دهه اخیر گردشگری به عنوان ابزاری برای کمک به توسعه ی اقتصادی واجتماعی نواحی روستایی مورد توجه بسیاری از متخصصان توسعه ی روستایی و دولت ها قرار گرفته است. رشد و رونقگردشگری موجب می شود که روستا از نظر اقتصادی به محیطی پویا و محرک (از جنبه افزایش سرمایه گذاری و ایجادبنگاه های جدید اقتصادی) تبدیل شود چرا که این امر موجب افزایش میزان تقاضا نسبت به خدمات، امکانات و در نتیجهایجاد محیط کسب وکارهای جدید شود. ما در این مقاله قصد داریم که فرصت ها و زمینه های گردشگری روستایی وکشاورزی موجود در روستای التپه واقع در شهرستان بهشهر استان مازندران را شناسایی کرده و با توجه به ظرفیت بالایاین روستا در زمینه ی پذیرش توریست و گردشگر از آن به عنوان راهبردی در جهت توسعه پایدار و اعتلای زندگیروستایی نام برده و سهم بزرگی در پیشرفت روستا داشته باشیم.

Keywords:

گردشگری روستایی , گردشگری کشاورزی , روستای التپه , توسعه پایدار , کار آفرینی