علیرضا کلبادی نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت و پرورش طیور، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
مهرناز صمدی صوفی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه پرورش و تولید طیور، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

تحقیق حاضر جهت بررسی اثرات سطوح مختلف دانه زنیان و الترئونین بر روی 600 قطعه جوجه گوشتی از سویه راس 308 با 8 تیمار، 5 تکرار در طرح فاکتوریل 2x4 با دو سطح دانه زنیان (0، 10) گرم و چهار سطح اسید آمینه الترنونین (100، 105، 110، 115) تا سن 42 روزگی انجام گرفت. صفات مورد بررسی، عملکرد رشد، صفات لاشه مورد اندازه گیری و تحلیل قرار گرفت. به صورتیکه جوجه های دریافت کننده 115% ال- ترئونین در جیره افزایش وزن روزانه بیشتر و ضریب تبدیل بهتری داشتند. همچنین تاثیر معنی داری بر افزایش وزن روزانه در سن 25-42 روزگی (دوره پایانی) با افزودن زنیان در جیره مشاهده گردید (p<0/05). بر اساس نتایج صفات لاشه سطوح مختلف ال- ترئونین بر وزن نسبی طحال اثر معناداری داشت (p<0/05) به طوری که بیشترین وزن نسبی مربوط به تیمارهای دارای سطوح بالاتر ال- ترئونین و سطح 100% پایین ترین وزن نسبی را دارا بود. همچنین اثر معناداری با افزودن زنیان در جیره بر وزن نسبی سینه و ران و طول ژژنوم جوجه های گوشتی را نشان داد (p<0/05). به علاوه تاثیر معنی دار اثر متقابل سطوح مختلف ال- ترئونین و زنیان بر وزن نسبی طحال، بورس و روده و نیز بر طول ژژنوم مشاهده گردید (p<0/05).

دانه زنیان، ال نرتونین، جوجه گوشتی، عملکرد تولیدی، صفات لاشه