جذب زیستی فلز سنگین کادمیوم (Cd) در پساب های صنعتی

هدف این مطالعه بررسی حذف بیولوژیکی فلز سنگین کادمیوم (Cd) با استفاده از جلبک های قرمز (Gracilaria corticata) در پسابهای مراکز صنعتی است. حضور برخی از فلزات سنگین در اکوسیستم های آبی، تهدیدی همیشگی برای سلامت جوامع بشری است.معضل اصلی مربوط به فلزات سنگین آن است که این آلاینده های غیرآلی بر خلاف آلاینده های آلی تجزیه پذیر نمی باشند. طی نتایج بهدست آمده در pH3 کمترین میزان جذب زیستی برای فلز کادمیوم اتفاق افتاد، اما با افزایش pH میزان جذب نیز افزایش یافته به طوری که بیشترین میزان جذب درون pH های بهینه اتفاق افتاد و بعد از pH بهینه میزان جذب کاهش می یابد. با افزایش غلظت، از درصد جذب کاسته شده به نحوی که درصد جذب از 78% برای فلز کادمیوم در غلظت ppm10 به میزان 14% در غلظت ppm100 رسیده است که علت آن را می توان کامل شدن ظرفیت جذب و پر شدن سایت های فعال در جذب یون های فلزات، دانست. با افزایش مقدار دوزجاذب از g/L0/1 تا g/L0/5 درصد جذب افزایش می یابد به طوری که در مقدارg/L1/0 درصد جذب 65/2% برای فلز کادمیوم و دردوز g/L0/5 به میزان جذب 97% می رسد. سنتیک جذب فلز کادمیوم توسط تفاله های جلبک گراسیلاریا سریع بوده به طوری که برای این فلز بعد از گذشت 40 دقیقه دقیقه بعد از شروع آزمایش، جذب به تعادل رسیده و در زمان 40 دقیقه، 88 % جذب صورت گرفته است.در زمان 160 دقیقه، فلز کادمیوم دارای میزان جذب 92 % بوده است. بر اساس این مشاهدات تفاله های جلبک گراسیلاریا کورتیکاتا جاذبیمناسب برای بازیافت یون های فلز کادمیوم از پساب های صنعتی است.

Keywords:

کادمیوم , جلبک گراسیلاریا کورتیکاتا , جذب زیستی , فلزات سنگین , پساب صنعتی