تاثیر آبیاری و تربیت بوته بر برخی ویژگی های کیفی گوجه فرنگی محلی ایلام

گوجه فرنگی محلی، یکی از مهمترین سبزی های سبد غذایی مردم به صورت تازه خوری در تمام دنیا است. این پژوهش با هدف بررسی اثرسطوح آبیاری و تربیت بوته بر ویژگی های موفولوژیکی گوجه فرنگی رقم محلی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ایلام در سال زراعی 96 - 1395،به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل چهار سطح آبیاری120،100،80 و 140 درصد نیاز آبی گیاه و فاکتور فرعی شامل دو سیستم تربیت بوته به شکل قیم بندی و خوابانیدن ساقه بودند. نتایجنشان داد که افزایش سطوح آبیاری عملکرد و برخی از ویژگی های کیفی گیاه را بهبود بخشید. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایشمیزان آب آبیاری اندازه گیاه، طول میانگره ها و میزان پوسیدگی میوه و ترک خوردگی میوه افزایش یافت. همچنین در بررسی تیمار تربیتبوته نتایج نشان داد که ارتفاع بوته، طول میانگره ها میزان پوسیدگی بوته تحت اثر تیمار خوابانیدن ساقه میانگین بالاتری را ثبت نمودند.بیشترین عملکرد نیز توسط تیمارهایی تولید شد که ترکیب آبیاری 120 درصد و تربیت بوته به روش قیم بندی ثبت شد.

Keywords:

ارتفاع بوته , میزان پوسیدگی , نیاز آبی , خوابانیدن ساقه