هاجرسادات آل داود - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی گروه مهندسی طبیعت دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان
محمدجواد قانعی بافقی - استادیار، گروه مهندسی طبیعت دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان
اکرم نشاط - استادیار گروه اقتصاد کشاوررزی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان
مهدی تازه - استادیار گروه اقتصاد کشاوررزی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه اردکان

با توجه به فراوانی مناطق کویری و بیابانی در ایران لزوم شناخت قابلیت های اساسی این مناطق برای از بین بردنمحدودیت های، جلوگیری از مهاجرت مردم و دستیابی به توسعه پایدار آنها امری ضروری است. پژوهش حاضر با هدفشناسایی مناسب ترین مکان برای طبیعت گردی در شهرستان خوروبیابانک و پتانسیل یابی قابلیت های منطقه در زمینه یانجام فعالیت های مختلف طبیعت گردی انجام شده است. در این تحقیق که از روش AHP بهره گرفته شده، تعداد 30پرسشنامه بین صاحبنظران و خبرگان این حوزه پخش شد که از نتایج آن و با استفاده از نرم افزار Expert Choiceجهت رسیدن به اهداف تعیین شده استفاده شده است. از بین سه معیار مطرحشده معیار محیط بیولوژیکی بیشترینامتیاز را به خود اختصاص داد. گزینه مربوط به این معیار روستای ایراج در جنوب شهرستان خوروبیانک بود که به لحاظشرایط بیولوژیکی از سایر مناطق دارای ارجحیت می باشد. پس از آن معیار محیط فیزیکی (زمین شناسی و ژئومورفولوژی)در رتبه ی بعدی قرار گرفت که گزینه مربوط به این معیار روستای مصر و فرحزاد می باشد. معیار محیط اقتصادی-اجتماعی و سیاسی در پایین ترین مرتبه قرار گرفت که شهر خور گزینه ی مربوط به این معیار می باشد.

طبیعت گردی، خوروبیابانک، توسعه پایدار، Expert Choice, AHP