مقایسه اثر محلول پاشی کودهای کامل و اجزای گیاه زعفران بر تولید آن زعفران تحت تنش خشکی

این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر عصاره های آبی گلبرگ و بنه زعفران با کودهای شیمیایی در شرایط مختلف آبیاری بر عملکرد کمی و کیفی زراعی بصورت خردهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در سال های زراعی 97-1394 در مزرعه ای واقع در اراضی ضیاء الدین شهرستان تربت حیدریه انجام گردید. فاکتوراصلی شامل دفعات آبیاری در دو سطح (پنج و سه بار آبیاری) و فاکتور فرعی شامل کاربرد کود و عصاره گلبرگ و بنه زعفران در پنج سطح (شامل عدم مصرف عصاره و کود (شاهد)، عصاره بنه، عصاره گلبرگ، کود 20- 20- 20 و کود 50- 20- 10) بود. نتایج نشان داد در سال زراعی اول، تعداد برگ در بوته تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. اما آبیاری و مصرف کود باعث افزایش معنی دار عملکرد برگ و بنه گردید. بیشترین عملکرد گل و کلاله در تیمار مصرف کودهای شیمیایی بود. اختلاف تیمار مصرف بنه با شاهد معنی دار نبود. در سال دوم مشاهده گردید که صفات رویشی و زایشی به شدت تحت تاثیر تیمار آبیاری قرار گرفتند. تیمار کودهای شیمیایی بیشترین عملکردهای برگ، بنه، گل و کلاله زعفران را داشت. مصرف عصاره گلبرگ زعفران باعث افزایش معنی دار عملکردهای رویشی و زایشی در سال دوم گردید. رشد گیاه بر اثر مصرف عصاره بنه نسبت به شاهد کاهش داشت که در اکثر صفات این اختلاف معنی دار نبود. در سال سوم اختلاف بیشتری با تیمار کم آبیاری از لحاظ صفات رویشی و زایشی داشت. هرچند طی سه سال آزمایش مقدار رشد و عملکرد بنه و کلاله در زعفران افزایش داشت. اما این افزایش در تیمار کود شیمیایی به ترتیب حدودا 224 و 210 درصد و در تیمار مصرف بنه به ترتیب 117 و 114 درصد بود. بطور کلی می توان استفاده از عصاره گلبرگ زعفران بصورت محلول پاشی در جهت افزایش عملکرد رویشی و زایشی زعفران توصیه نمود، در حالی که مصرف عصاره بنه باعث کاهش رشد و عملکرد زعفران می گردد.

Keywords:

کم آبیاری , زعفران , عصاره آبی , کود شیمیایی