بررسی اثر میزان بارگذاری مواد آلی در عملکرد بیوراکتور غشایی جهت تصفیه فاضلاب صنعتی و استفاده مجدد از آن

کمبود آب در ایران د دنیا سبب شده است که آب استفاده شده در صنایع مختلف، با روش های مناسبی تصفیه شده و قابلیت استفاده در مصارف گوناگون را داشته باشد. فناوری بیوراکتور غشایی به دلیل توانایی بالا در تصفیه انواع مختلف فاضلاب ها، به طور گسترده در زمینه تصفیه پیشرفته فاضلاب و استفاده مجدد از پساب به کار می رود. گرفتگی غشا مهمترین مشکل این فناوری محسوب می شود که در این کار تحقیقاتی اثر میزان بارگذاری مواد آلی (با مقادیر 160mgCOD/L.day؛ 100 و 40) بر عملکرد و گرفتگی غشا در بیوراکتور غشایی جهت تصفیه فاضلاب صنایع دارویی با به کار بردن سه بیوراکتور غشایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر سه بیوراکتور غشایی توانایی حذف بالای COD80% و بالای 99% کدورت را داشتند که قابلیت استفاده در مصارف مختلف از جمله کشاورزی را داراست. در بیوراکتور غشایی با بارگذاری مواد آلی 100mgCOD/L.day، پیش ترین راندمان حذف COD (92/8%) و کدورت (99/47%)، با کمترین سهم گرفتگی برگشت ناپذیر غشا (10/76%) از کل گرفتگی غشا (71/23%) حاصل شد. نتایج حاصل از EMS و SMP در بیوراکتورهای غشایی نیز نشان داد که در بیوراکتور غشایی با بارگذاری مواد آلی 40mgCOD/L.day، غلظت پروتئین بالاتر تولیدی، سبب افزایش سهم گرفتگی برگشت ناپذیر (21/51% از کل گرفتگی 70/46 درصدی غشا) و غلظت بیشتر کربوهیدرات تولید شده در EPS و SMP بیوراکتور غشایی با خوراک دهی 160mgCOD/L.day، نیز سبب افزایش گرفتگی کل غشا (72/47%) در میان بیوراکتورهای غشایی شده است.

Keywords:

بیوراکتور غشایی , بازچرخانی آب , بارگذاری مواد آلی , گرفتگی غشاء تصفیه فاضلاب