روزینا حنیفی - دکتری جعرافیا وبرنامه ریزی روستایی دانشگاه خوارزمی تهران مربی دانشگاه تهران

امروزه گردشگری پایدار در بسیاری از کشورها، به منزله نمادی از هویت فرهنگی و یکی از بخش های مهماقتصادی محسوب می گردد. بسیاری از برنامه ریزان و سیاستگذاران توسعه در کشورهای جهان، گردشگری راروشی مطمئن با چشم انداز روشن برای توسعه پایدار معرفی کرده اند.در این راستا گردشگری روستایی به عنوانیکی از زیر بخش های گردشگری ، علاوه بر حفظ ارزش ها و باورها، با ایجاد فرصت های شغلی و کسب درآمد برایساکنین محلی و توسعه ساختار های زیربنایی امکان توسعه پایدار و یکپارچه روستایی را فراهم می سازد. از اینرو برنامه ریزی در جهت گسترش و توسعه گردشگری بر پایه توسعه پایدار اقتصادی، در راستای رشد و تعالیجامعه روستایی موثر می باشد.گردشگری واقتصاد گردشکری درحال حاضر درحال تبدیل شدن به یکی از ارکاناصلی اقتصاد تجاری جهان است .افزون براین بسیاری از برنامه ریزان وسیاست گزاران توسعه نیز از صنعتگردشگری به عنوان رکن اصلی تو سعه پایدار یا د می کنند. دراین راستا گردشگری روستایی نیز جزیی ازصنعت گردشگری به بحساب می آیدکه می تواند با برنامه ریزی اصولی ومناسب وشناسایی مزیت هاومحدودیتهای گردشگری روستایی نقش موثریی درتوسعه این مناطق ودرنتیجه توسعه ملی وتنوع بخشی به اقتصاد ملیبرعهده داشته داشته درمقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی –تحلیلی وبا مطالعات میدانی به رتبه بندی هفتروستا ی گردشگری ارومیه برای رسیدن به توسعه روستایی براساس میزان رضایتمندی روستاییان از توریسیمبااستفاده از مدل ویکور پرداخته است.

گردشگری، گردشگری روستایی، توسعه روستاهای ارومیه، مدل ویکور