عامل شناختی در رفتار گردشگر فرهنگی و تاثیر آن بر پایداری محیط

با توجه به نقش تعیین کننده حضور گردشگر در محیط گردشگری، برای برنامه ریزی پایدار محیط های گردشگری، حضور و رفتارآنان در زمان بازدید می تواند از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد. رفتار گردشگر می تواند متاثر از رفتارهای فردی و همچنین محیط مورد بازدیدباشد. در میان انواع گردشگران، بازدید کنندگان علاقمند به بازدید از مکانهای تاریخی و فرهنگی دارای اطلاعات از محیط مورد بازدید میباشند و نگرش و ادراک آنها از چنین محیط ها باعث تصمیم به سفر و رفتار در محیط خواهد شد. دلیل سفر این گروه از بازدید کنندگان لمسعوامل ملموس و ناملموس در محیط بوده تا بر دانش عینی و ذهنی خود در محیط بی افزایند.براساس نتایج بدست آمده در این تحقیق، بازدید کنندگان علاقمند به سفر به تخت جمشید ضمن دارا بودن اطلاعات از محیط قبلاز سفر، در زمان بازدید نیز به دنبال کسب دانش و ادراک بهتر محیط از طریق لمس عوامل ملموس و ناملموس در محیط بودند. با بررسیپاسخ های آنان نسبت به نگرش آنها نسبت به دوره هخامنشی، این گروه از بازدید کنندگان نگرش نسبتا یکسانی در مکان های خاص در موردآثار موجود در تخت جمشید داشتند. با توجه به الگوی ادراکی و نگرشی نسبتا یکسان آنان در مورد سایت تخت جمشید می توان به الگویرفتاری نسبتا یکسانی در محیط رسید.