اثر متقابل افزایش دی اکسیدکربن و اندوفایت بر گیاه پالایی کادمیم توسط فستوکا

افزایش غلظت گازهای گلخانه ای به ویژه دی اکسید کربن به همراه افزیش فلزات سنگین (کادمیم) در خاک از مهمترینچالش های بشر در دنیای امروز است. اولین راه مقابله با فلزات سنگین در خاک، جلوگیری از ورود آنها به محیط و یاخارج کردن آنها از محیط ریشه است، روش های فیزیکی و شیمیایی حذف آلاینده ها از خاک بسیار پر هزینه و زمانبراست و اثرات جانبی بسیار دارند به همین دلیل در سالهای اخیر روشهای زیستی آلودگی زدایی به ویژه گیاه پالایی موردتوجه قرار گرفته است. کارآیی گیاه پالایی وابسته به رابطه بین خاک، فلزات سنگین، میکروارگانیسم های خاک و گیاهاست، این رابطه توسط فاکتورهای مختلف مثل ویژگی و توانایی گیاه و رایزوباکتر، شرایط آب و هوایی و خصوصیات خاککنترل می شود. این آزمایش در قالب طرح فاکتوریل کامل ((3)2) با سه تکرا در دو فصل رشد (از جوانه زنی تا برداشت) باکشت کلون های فستوکا به مدت 230 روز انجام شد. دو غلظت دی اکسیدکربن 700 میلی گرم بر لیتر و غلظت معمولدی اکسید کربن موجود، دو سطح تیمار کادمیم 10 میلیگرم بر کیلوگرم و بدون کادمیم و گیاه فستوکای دارای و فاقداندوفایت وجود داشت. عملکرد گیاه، میزان غلظت کادمیم در گیاه، شاخص انتقال و حداکثرکارایی فتوشیمایی فتوسیستمII اندازه گیری شد. با توجه به روند افزایشی غلظت دی اکسیدکربن در جو و افزایش فلزات سنگین درخاک؛ لزوم توجه بهاین دو مهم وجود دارد. از آنجایی که افزایش دی اکسیدکربن سبب افزایش عملکرد و افزایش جذب و تحمل بهتر شرایطتنش شد، میتوان از این چالش به عنوان یک فرصت به منظور حذف فلزات سنگین از خاک استفاده نمود. در طی فرایندگیاه پالایی نیز میتوان با ایجاد همزیستی گیاه و اندوفایت این فرایند را تسریع نمود و سبب بهبود گیاه پالایی و افزایشجذب فلز سنگین توسط گیاه و در نتیجه پاکسازی خاک و در نهایت تولید غذای سالم شد.

Keywords:

افزایش دی اکسید کربن , کادمیم , اندوفایت و گیاه پالایی