علیرضا محمدی - دانشیار - گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری و روستایی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
رضا هاشمی معصوم آباد - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
ابراهیم فیروزی مجنده - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

شهرها به عنوان یک مکان تجمع برای جمعیت انسانی از وقوع بلایایی طبیعی استثناء نیستند و لازم است چاره اندیشیلازم جهت کاهش تاثیرات این بلایا صورت پذیرد مراکز امدادرسانی اورژانس به عنوان مکانی جهت استقرار و انتظارخودروهای امدادرسانی، از جمله مراکز مهم و حیاتی خدمات رسانی در شهرها هستند که نقش مهمی در تامین ایمنی وآسایش شهروندان و توسعه اقتصادی شهرها ایفا می نمایند. بدیهی است خدمات رسانی به موقع و مطمئن توسط این مراکزبیش از هر چیز مستلزم مسیریابی بهینه آنها نسبت به محل موردنظر است که بتوانند در اسرع وقت بو بدون مواجه شدنبا موانع و محدودیت های محیط شهری به محل حادثه رسیده و اقدامات امدادی را به انجام رسانند. از همین رو هدفپژوهش حاضر، ارزیابی اولویت امدادرسانی پایگاه های اورژانس به محلات شهری در مواقع بحرانی با استفاده از مدلتحلیل شبکه می باشد. روش تحقیق موردنظر در این پژوهش، بر اساس هدف؛ کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی –تحلیلی می باشد. به منظور تحلیل و ارزیابی نهایی، پس از انجام عملیات توپولوژی و تشکیل پایگاه های اطلاعاتی، اقدام بهساخت شبکه نموده و سپس نتایج با استفاده از عملیات تحلیل شبکه، مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته اند. نتایج پژوهشنشان می دهد که پایگاه اورژانس شماره 5 واقع در خیابان شهید یعقوبی با طی مسافت 1356.2 متر و مدت زمان 2 دقیقهو پایگاه اورژانس شماره 1 واقع در خیابان معلم با طی مسافت 1555.6 متر و زمان 2 دقیقه در اولویت اول امدادرسانیقرار دارند. این مدل برای تمامی محلات شهر می تواند قابلیت پیاده شدن را داشته باشد و با توجه به خروجی های مدل،در مواقع بحرانی از آسیب های ناشی از حوادث کاسته و موجب تسریع در روند امدادرسانی در محلات شهر گشت.

پایگاه های اورژانس، مدل تحلیل شبکه، محله پیرمادر، بحران، شهر اردبیل