بهمن دارابی نژند - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه تبریز، ایران
عبدالرضا میرمحسنی - استاد، دانشکده شیمی، دانشگاه تبریز، ایران

خطوط انتقال موادی مانند آب، نفت و گاز از جمله مواردی هستند که در معرض مستقیم خوردگی و تخریب قرار دارند.خوردگی سازههای فلزی، تقریبا یکی از جدیترین چالش های هر صنعتی است. اصطکاک، سایش و خوردگی علت اصلیاستهلاک مواد و انرژی، در فرایندهای مکانیکی است. در این راستا، پوشش های آلی به طورکلی برای محافظت از سازه هایفلزی از خوردگی استفاده می شود. این پوشش ها به طور گسترده ای برای محافظت در برابر خوردگی سازه های فلزی درصنعت مدرن استفاده می شوند. پلی یورتان ها با توجه به خواص جامع و عالی، پلیمرهایی هستند که استفاده از آنها رایجاست. کامپوزیت های PU با مواد معدنی در مقایسه با PU خواص بهتری نشان میدهند. بسیاری از مواد معدنی مانند(SiO(2), CaCO(3 و (Al(2)O(3 میتوانند برای تهیه این کامپوزیت استفاده شوند. در این کار پژوهشی، ابتدا پلی ال 2 سنتزگردید و پس از افزودن ایزوسیانات، برروی سطوح فلزی پوشش داده شد. با استفاده از تست های خوردگی تافل وامپدانس، مشاهده گردید که میزان مقاومت به خوردگی سطوح افزایش یافته است. در ادامه با افزودن زئولیت به پوشش،مشاهده گردید که این افزودنی باعث بهبود خاصیت ضدخوردگی پلی یورتان می گردد. تست ها و آنالیزهایی که انجامگرفت عبارتند از: Pull-off, FTIR, FESEM, EDS و تست انحلال پذیری در محلول.

پوشش پلیمری، ضدخوردگی، پلی یورتان، پلی ال، زئولیت