مکانیابی کشت گیاهان دارویی در مناطق بیابانی با استفاده از Arc GIS (مطالعه موردی استان قم)

شناسایی مناطق مستعد منطبق با کشت محصولات گوناگون راهی مناسب برای تعیین گونه های مناسب جهت کشت در هرمنطقه می باشد، از این جهت می توان گونه های گیاهان دارویی مقاوم به شرایط سخت محیطی را نیز تعیین و برای کنترلبیابان زایی استفاده کرد. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی و تقاضای روزافزون برای مصرف آنها، توسعه کشت این گیاهاناز اهمیت زیادی برخوردار است که در این راستا شناسایی و تعیین مناطق مستعد کشت این گیاهان به منظور بهره برداریپایدار از منابع محدود آب و خاک دارای اهمیت ویژه ای است. یکی از مناسب ترین راه های تعیین نواحی مستعد کشت وکاهش هزینه ها، استفاده از فناوری GIS است. تحقیق حاضر جهت تعیین مناطق مستعد کشت گیاهان دارویی استویا و شیرین بیان در محدوده استان قم به کمکشیرین بیان و بررسی شرایط این استان، مساحت منطقه مناسب جهت کشت این گیاهان تعیین شد. نقشه تهیه شده شامل4 منطقه نامناسب، نسبتا نامناسب، نسبتا مناسب و مناسب میباشد که با توجه به در نظر گرفتن عوامل اقلیمی و زمینیمورد نیاز برای کشت گیاهان ذکر شده و شرایط منطقه، مساحت مناسب برای کشت این دو گیاه تعیین شد. از کل مساحتاستان قم، مساحت مناسب برای کشت گیاه شیرین بیان 71900 هکتار، 86800 هکتار نسبتا مناسب، 657800 هکتارنسبتا نامناسب و 332500 هکتار از مساحت این استان برای کشت گیاه شیرین بیان نامناسب می باشد. بررسی شرایطکشت گیاه استویا در استان قم نشان داد، 59700 هکتار مناسب، 42700 هکتار نسبتا مناسب، 441500 هکتار نسبتانامناسب و 604700 هکتار از مساحت این استان برای کشت گیاه استویا نامناسب است. استفاده از GIS برای پهنه بندی کشت گیاهان مختلف در هر منطقه یک راه مناسب برای مکان یابی کشت گیاه و صرفه جویی در زمان و هزینه ها می شود.

Keywords:

سیستم اطلاعات جغرافیایی , پهنه بندی , عوامل اقلیمی , عوامل زمینی , استویا , شیرین بیان