اثربخشی آموزش نظریه انتخاب بر خود شفقت ورزی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دوم متوسطه منطقه 8 آموزش و پروش شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش نظریه انتخاب بر خود شفقت ورزی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان دختر انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل در آن استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه ی دوم مدارس دولتی منطقه 8 آموزش وپرورش شهر تهران بودند. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی خوشهای استفاده شده است. در مرحله بعد گروه آزمایش به مدت نه جلسه 70) دقیقه ای) توسط پژوهشگر تحت آموزش نظریه انتخاب قرار گرفتند ولی گروه کنترل آموزشی دریافت نکردند. داده ها به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. برای بررسی پیشفرض نرمال بودن از آزمون کولموگروف اسمیرنوف، برای پیشفرض همگنی واریانسهای در گروه از آزمون F و برای پیش فرض همگنی شیب رگرسیون از آزمون دو عامل واریانس GLM استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد آموزش نظریه انتخاب میتواند در دانش آموزان منجر به کاهش خود شفقت ورزی، انسانیت مشترک، بهوشیاری، قضاوت خود و سازگاری تحصیلی شود. با توجه به یافته های این پژوهش به نظر میرسد آموزش نظریه انتخاب به دانش آموزان نمیتواند به عنوان عاملی کننده در بهبود روابط آنها با خود و دیگران مورداستفاده قرار گیرد و تنها میتواند به کاهش قضاوت خود منجر شود. این یافته ها میتواند هشداری برای متولیان امر آموزش وپرورش باشد زیرا نشان میدهد زیرساختهای لازم در دانش آموزان برای ظرفیت بخشیدن به انتخابهای آنها فراهم نیست.

Keywords:

نظریه انتخاب , خود شفقت ورزی , سازگاری تحصیلی