بررسی تاثیر نسبت قطر به ضخامت گوی های کوبیاکس در برابر بار انفجار در سازه های فولادی قاب خمشی با تغییر مقدار TNT

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 422

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CAUM02_024

تاریخ نمایه سازی: 7 دی 1398

Abstract:

یکی از مواردی که این روزها در ساخت مصالح ساختمانی جدید مورد توجه قرار گرفته است، کاهش وزن تمام شده ساختمان یا همان سبک سازی سازه است. این فن آور مزیت های زیادی از جمله صرفه جویی در زمان، هزینه و انرژی دارد. به این منظور دو روش کلی وجود دارد که عبارت اند از سبک کردن اجزای باربر ساختمان و یا سبک کردن سازه ساختمان. لذا شناخت مصالح سبک رایج در بازار یکی از مهارت هایی است که هر مهندس باید بدان تسلط کافی داشته و به تکنولوژی استفاده درست از این مصالح آگاه باشد. از جمله ی این مصاله می توان کوبیاس را نام برد که می توان در اجرای دال سازه از آن استفاده کرد و از سوی دیگر امروزه با گسترش حملات تروریستی انفجاری در کشورهای مختلف، بررسی رفتار سازه تحت بارهای حاصل از انفجار یک ضرورت محسوب می شود، که این حملات تروریستی بیشتر مکان های پرجمعیت و مهم را هدف قرار می دهند، که با توجه به اهمیت موضوع در این پژوهش به بررسی تاثیر نسبت قطر به ضخامت گوی های کوبیاس در برابر بار انفجار در سازه های فولادی قاب خمشی پرداخته شده است، در این راستا صحت سنجی در برنامه آباکوس انجام شده است و در مرحله بعد با تغییر نسبت قطر به ضخامت گوی های کوبیاس و تغییر مقدار TNT سقف های کوبیاس تحت بار انفجار مورد بررسی قرار گرفته است، با بررسی های انجام شده نتایج نشان می دهد هر چه مقدار نسبت قطر به ضخامت افزایش پیدا می کند مقادیر جابجایی در حال افزایش است و تغییر قطر به شخامت به طور میانگین 43.79 درصد در جابجایی سقف کوبیاس تاثیرگذار است و بهینه ترین حالت نسبت قطر به ضخامت با توجه به تغییر سطوح انفجاری متفاوت برابر با 10 است.

Keywords:

نسبت قطر به ضخامت , گوی های کوبیاس , بار انفجار , سازه های فولادی قاب خمشی

Authors

بهرام پرنیان خوی

دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، آزاد اسلامی واحد بوشهر، دانشکده عمران

صفر جوکار

کارشناسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ده دشت، دانشکده عمران