بررسی و بهبود تاثیر ژئوگرید در تثبیت نشست خاکریزهای بلند

با گسترش مواد مصنوعی پلیمری نظیر انواع مختلف ژئوسنتتیکها از این مواد در تقویت و بالا بردن پایداری خاکریزهای دو طرفه بسیار استفاده شده است. اما به دلیل آنکه مطالعات خاصی بر روی خاکریزهای دو طرفه تقویت شده با ژئوگرید آن هم تحت بارهای سنگین مانند راه آهن صورت نگرفته بود این تحقیق به عملکرد این ماده مصنوعی و تاثیر آن بر بالا بردن ظرفیت باربری و پایداری خاکریزها پرداخته است. در این تحقیق به منظور بررسی عملکرد ژئوگرید در خاکریزها، کار با مدلسازی های عددی دنبال شده است. در ابتدا مدلهای آزمایشگاهی به صورت عددی در نرم افزار PLAXIS 2D V2.2 مدل شده و از صحت مدل های عددی اطمینان حاصل شد، سپس به تعمیم طراحی خاکریزهای 5، 10، 15 و 20 متری به صورت عددی و تقویت آنها با لایه های ژئوگرید پرداخته شد و میزان افزایش ظرفیت باربری آنها به ازای ضریب اطمینان بیش 1/5 که حداقل ضریب اطمینان لازم برای طراحی خاکریزهاست اقدام شده است. آنالیز حساسیت روی پارامترهایی همچون مدول الاستیسیته، چسبندگی، زاویه اصطکاک داخلی خاک و مقاومت کششی ژئوگرید تحت بار محوری 25 تن آیین نامه و 35 تن از دیگر کارهای صورت گرفته در این تحقیق است. در پایان مشخص گردید افزایش مدول الاستیسیته، چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی خاک نقش زیادی در افزایش ظرفیت باربری داشته و در مقابل افزایش مقاومت کششی ژئوگرید تاثیر زیادی در افزایش ظرفیت باربری ندارد.

Keywords:

افزایش ظرفیت باربری , خاکریز دو طرفه , ژئوگرید , PLAXIS 2D