حسین سیف الهی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، بخش مهندسی عمران، دانشکده پردیس، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران
سید مرتضی مرندی - استاد بخش مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران

در اکثر پروژه های عمرانی، خاک جزء جدایی ناپذیر بوده و تامین مقاومت در آن از اهمیت خاصی برخوردار است. از جمله مشکلات موجود در خاک بحث نشست و تورم می شود که وجود این نقیصه ها با جنس و بافت خاک ارتباط مستقیم دارد. برای جلوگیری از بروز این مشکلات می توان از روش اصلاح و تثبیت خاک با مواد افزودنی مانند آهک و پوزولان استفاده کرد. تثبیت خاک روشی است که در گذشته های دور با هدف بهبود خاک برای پژوهش های مهندسی خاص معرفی شده است. همچنین خاک رس یکی از مصالح پیچیده و بی ثبات است. اما به دلیل قابلیت و هزینه پایین آن، غالب ا در اکثر ساخت و سازها مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق به بررسی عملکرد پوزولان برای تثبیت خاک رسی و خاک پایدار شده با آهک پرداخته شده است. با توجه نتایج به دست آمده حداکثر جابجایی ایجاد شده در پای شیروانی با توجه به نوع خاک رس عادی و تقویت شده با پوزولان می توان مشاهده کرد بیشترین جابجایی مربوط به خاک رس عادی وکمترین مربوط به خاک رس تقویت شده با 4 درصد پوزولان می باشد ، همچنین حداکثر تنش ایجاد شده در پای شیروانی با توجه به نوع خاک رس عادی و تقویت شده با پوزولان می توان مشاهده کرد بیشترین تنش مربوط به خاک رس با 2درصد پوزولان وکمترین آن مربوط به خاک رس عادی می باشد. در انتها به این نتیجه رسیده شد که با افزودن پوزولان به خاک رس میزان جابجایی در شیروانی خاکی کاهش یافته است. میزان این کاهش جابجایی با افزودن پوزولان به میزان 2، 4، 6 و 8 درصد به ترتیب به میزان 18، 54، 36/5 و 42 درصد می باشد.

خاک رس، پوزولان طبیعی، تثبیت، اجزا محدود، نشست