احسان اخوان معصومی - کارشناس ارشد مهندسی عمران-سازه، شرکت مهندسین مشاور بهساز لرزه ملل
فرزین امینی فر - دانشجوی دکتری مهندسی عمران-سازه، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ارومیه
سعید تاریوردیلو - استاد تمام مهندسی عمران-سازه، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه ارومیه

استفاده از درز انقطاع راهکاری مناسب جهت جلوگیری از برخورد دو سازه مجاور است. در تحقیق حاضر یک ساختمان با کاربری درمانی در دو بلوک مجاور هم در 11 و 12 طبقه در نظر گرفته شده که طبق ویرایش سوم استاندارد 2800 در نرم افزار ETABS طراحی گردیده و کاربری آن از درمانی به اداری تغییر یافته است. هدف، بررسی تغییرمکان جانبی و درز انقطاع با توجه به بروز رسانی چهارم استاندارد 2800 و با لحاظ سختی دال طبقات بر مبنای آیین نامه طراحی سازه- های بتنی ACI318-14 و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان در کنترل تغییرمکان جانبی است. نتایج حاکی از کاهش حدود 50 درصدی عرض لازم درز انقطاع با درنظرگیری رفتار یکپارچه مقطع تیر و دال بتنی در مورد ترک خوردگی مقطع می باشد.

تغییر مکان جانبی، درز انقطاع، دال بتنی، سختی سازه، ضریب ترک خوردگی