بررسی پاسخ سازه های فولادی مجهز به میراگرها در حالت بهینه شده و بهینه نشده

از آنجا که در حرکات شدید زمین در زمین لرزه های بزرگ انرژی زیادی به سازه تحمیل می شود بنابراین باید فرایندی در سازه تعبیه شود که این میزان انرژی عظیم را مستهلک نماید. در روش های مرسوم، ساختمان با استفاده از ترکیبی از سختی، قابلیت شکل پذیری و همچنین استهلاک انرژی در برابر زلزله از خود مقاومت نشان می دهد. مقدار میرایی در این قبیل از ساختمان ها بسیار کم بوده و از این رو انرژی مستهلک شده در محدوده ی رفتار الاستیک سازه ناچیز می باشد. در این تحقیق به بررسی تاثیر آرایش بهینه میراگرها در کاهش خرابی سازه ها، مقدار پاسخ های لرزه ای سازه های دارای میراگر ویسکوز پرداخته شده است. موقعیتی که کمترین مقدار پاسخ را حاصل کند، بعنوان موقعیت بهینه میراگر در سازه خواهد بود. در انجام این تحقیق برای مدل سازی از نرم افزار sap2000 استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که تغییر در موقعیت میراگرها باعث تغییر درمقدار پاسخ لرزه ای شده است. بهترین موقعیت قرارگیری برای میراگرهای ویسکوز برای کمینه نمودن پاسخ لرزه ای سازه ها قرار گرفتن آنها در پیرامون سازه است. با جایگذاری بهینه این میراگرها میزان جابجایی سازه نسبت به حالت غیر بهینه بسیار بهبود پیدا می کند.

Keywords:

میراگر , پاسخ لرزه ای , میرایی