قباد مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی عمران، سازه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران
منوچهر بهرویان - استادیار، مهندسی عمران، سازه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران
شهریار طاووسی تفرشی - استادیار، مهندسی عمران، سازه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران

پرکننده های بنایی تقویت نشده در قاب های بتن مسلح یک سیستم ساختاری گسترده در سراسر جهان هستند، حتی در طول زلزله های گذشته خسارتی ملاحظه شده که از نکات برجسته آن تاثیر مصالح بنایی بر عملکرد لرزه ای سازه، به طور معمول پرکننده های بنایی (میانقاب ها) به عنوان عناصر غیر سازه ای در نظر گرفته می شود. با توجه به اینکه کشور عزیزمان ایران در منطقه زلزله خیزی قرار دارد و اکثر کلانشهرها و شهرهای بزرگ بر روی گسل قرار دارند توجه به مقررات ملی ساختمان در پیشگیری و کاهش صدمات ناشی از آن در ساختمان بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. طراحی، اجرا و ساختن ساختمانی بر اساس زلزله باشد که بتواند خطرات جانی نداشته و خسارات مالی را تا حد امکان کاهش دهد. در این تحقیق به تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی قاب بتن مسلح با در نظر گرفتن میانقاب با خواص مکانیکی متفاوت تحت زلزله های حوزه نزدیک پرداخته شده است. در این راستا سه زلزله حوزه نزدیک در نظر گرفته شده و به یک قاب ده طبقه بتن مسلح با میانقاب به روش دستک اعمال شده است. بر طبق نتایج مشاهده می شود هر چه مدول الاستیسیته میانقاب بیشتر شود با توجه به افزایش سختی، تغییرمکان قاب کاهش می یابد اما این موضوع در تمامی گام های زمانی صدق نمی کند. با افزایش سختی میانقاب، دوره تناوب کاهش می یابد و هنگامی که دوره تناوب پالس زلزله و دوره تناوب سازه یکسان می گردد منجر به پدیده تشدید شده و پاسخ نسبت به حالت میانقاب با مدول الاستیسیته کمتر افزایش می یابد.

میانقاب، تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی، روش دستک، حوزه نزدیک زلزله