فریبا اقبال پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، پرند، ایران
بابک برخوردار - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند، گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، پرند، ایران

عملکرد، غایت نهایی هر طراحی در برقراری ارتباط بین بهره وران و فضا می باشد. امروزه توجه صرف به جنبه کمی طراحی فضا و نگاه تک بعدی به آن، سبب کاهش کیفیت اغلب محیط ها از جمله محیط آموزشی شده است، به طوری که برخی از محیط های آموزشی از عدم سرزندگی و پویایی لازم رنج می برد و فقط مورداستفاده قرار می گیرد. بر مبنای مطالعات روان شناسی محیط، عوامل محیط کالبدی می تواند از طریق تاثیر گذاشتن بر الگوهای جاری رفتار، ابزار مناسب را جهت ایجاد سرزندگی در فضا فراهم نمایند، لذا طراحان می توانند با پیش بینی و طراحی فعالیت های مختلف و دخیل نمودن ملاحظات و مولفه های سرزندگی خاص، زمینه ارتقاء کیفیت در محیط های آموزشی و ایجاد سرزندگی در آن ها را فراهم نمایند. بنابراین، هدف این پژوهش یافتن مهم ترین عامل تاثیرگذار در سرزندگی محیط های آموزشی می باشد . در ادامه این پژوهش با مرور منابع مختلف و معتبر در این زمینه، مورد توجه محققان و تحلیل گران استخراج شده است و داده های مورد نیاز در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای و اسنادی گرداوری شده است.

محیط، فضا، محیط آموزشی، سرزندگی